ΟΙΔ. Μ᾽ απ᾽ αρχής όλ᾽ αυτά ξανά στο φως
εγώ θα βγάλω· και παράξια ο Φοίβος,
άξια και συ παίρνετ᾽ αυτή την έγνοια
για το νεκρό· ώστε, καθώς είναι δίκιο,
και μένα σύμμαχό σας θα με δείτε,
για να εκδικήσω και τη χώρα τούτη
και το Θεό μαζί· γιατί όχι γι᾽ άλλους
μακρινούς φίλους, μα για με τον ίδιο
θα βγάλω αυτό το μίασμ᾽ απ᾽ τη μέση·
γιατί όποιος ήταν που σκότωσε εκείνον
140μπορεί ίσως να θελήσει μ᾽ όμοιο χέρι
να εκδικηθεί και μένα· ώστε βοηθώντας
εκείνον ωφελώ τον εαυτό μου.
Μα εσείς τώρα, παιδιά μου, σηκωθείτε
αυτού από τα σκαλιά, και τα κλαδιά σας
της ικεσίας πάρετε· κι ας πάει
κάποιος να κράξει εδώ το λαό της Θήβας
σε σύναξη· γιατ᾽ όλα εγώ θα κάμω,
κι ή θα φανώ με του Θεού τη χάρη
αν θα πετύχω, ή αν θα πάω χαμένος.
ΙΕΡ. Ας σηκωνόμαστε, παιδιά, γιατί
γι᾽ αυτά ήρθαμ᾽ εδώ που αυτός μας τάζει·
κι άμποτε ο Φοίβος, πὄχει αυτό μάς στείλει
το μάντεμα, να ᾽ρθει και να μας φέρει
150το γλιτωμό και του κακού την παύση.

ΟΙΔ. Πάλι εγώ όλα απαρχής θα φανερώσω.
Άξια ο Θεός και συ το νου μας πίσω
στο νεκρό ξαναφέρνετε· έτσι, δίκια,
κι εμέ θα δείτε σύμμαχό σας, τούτη
να εκδικήσω τη χώρα και το Φοίβο.
Όχι για φίλους μακρινούς, για μένα
τον ίδιο το κρίμα θα ξεπλύνω.
Γιατί εκείνου ο φονιάς δεν μπορεί τάχα
140κι εμέ με το ίδιο το χέρι να σκοτώσει;
Για κείνον αν δουλεύω, όφελός μου είναι.
Έτσι, παιδιά, γοργά απ᾽ τα βάθρα τούτα
σηκωθείτε, μαζεύτε τα κλαδιά σας,
και το λαό μου εδώ ας συνάξει κάποιος,
γιατί όλα εγώ θα κάνω. Ή θα σωθούμε
με την ευκή του Φοίβου, ή θα χαθούμε.
ΙΕΡ. Παιδιά μου, ας σηκωθούμε, ήρθαμε δω
για ν᾽ ακούσουμε τούτα που μας τάζει.
Κι ο Φοίβος, τις μαντείες που στέλνει, ας γίνει
150σωτήρας μας, κι ας κόψει την αρρώστια.