Κι όταν του Δία ο αντρειωμένος γιος συνάθροισε [στρ. γ]
όλο τον στρατό στην Πίσα κι όλα τα λάφυρά του,
45όρισε το άλσος το ιερό στον μέγιστο πατέρα
κι έφραξε ολόγυρα την Άλτη, όπου το μέρος ήταν ανοιχτό,
αφήνοντας τη γύραθε πεδιάδα
για την αναψυχή και τα συμπόσια,
και τίμησε τον ποταμό Αλφειό

αντάμα με τους δώδεκα τρανούς θεούς. Και στον λόφο χάρισε [αντ. γ]
50του Κρόνου το όνομα, γιατί όσο πριν
βασίλευε ο Οινόμαος, ανώνυμος βρεχόταν
απ᾽ τις πολλές νιφάδες. Σ᾽ εκείνη την αρχέγονη την τελετή
και οι Μοίρες, βέβαια, παράστεκαν,
καθώς κι εκείνος που κρίνει μόνος
τη γνήσια αλήθεια,

55ο Χρόνος, που με το πέρασμά του διαλάλησε καθάρια [επωδ. γ]
πώς ο Ηρακλής μοιράζοντας του πολέμου τα λάφυρα
πρόσφερε το καλύτερό τους κομμάτι θυσία
και πώς όρισε να γίνονται οι αγώνες
κάθε τετραετία με την πρώτη Ολυμπιάδα
και τις νίκες της.
60Και ποιος λοιπόν εκέρδισε
το νέο αυτό στεφάνι,
για των χεριών και των ποδιών τα αθλήματα και για την αρματοδρομία,
καλά στο νου του βάζοντας τον θρίαμβο
στον αγώνα και μ᾽ έργα κατορθώνοντάς το;