Λίγοι είναι εκείνοι που άκοπα κερδίσανε τη νίκη, [στρ. β]
που χαρίζει λάμψη στη ζωή μας πάνω από καθετί.
Του Δία οι θεσμοί με καλούνε τον έξοχο αγώνα να ψάλω,
που όρισε ο Ηρακλής πλάι στου Πέλοπα το αρχαίο μνήμα
25τους έξι εγείροντας βωμούς,
όταν τον Κτέατο σκότωσε,
τον άμωμο του Ποσειδώνα γιο,

κι όταν εσκότωσε τον Εύρυτο, για ν᾽ αναγκάσει τον αυθάδη Αυγεία, [αντ. β]
να του πληρώσει θέλοντας και μη για τη δουλειά του τον μισθό·
30μέσα στις λόχμες έστησε καρτέρι
κοντά στις Κλεωνές, στον δρόμο πάνω, και σκότωσε
και κείνους ο Ηρακλής,
γιατί κάποτε τον Τιρυνθιακό
του είχαν αφανίσει στρατό που είχε βάλει να μένει
στη βαθιά την Ήλιδα,

κείνοι οι υπερφίαλοι της Μολιόνης γιοι. Όμως δεν πέρασε πολύς καιρός, [επωδ. β]
35κι ο βασιλιάς των Επειών που τους φίλους του εξαπατούσε
είδε την πλούσια πατρίδα του και τη γενέθλια πόλη
δια πυρός και σιδήρου
μες στο βαθύ το βάραθρο της συμφοράς
να βουλιάζει.
Μ᾽ έναν τρανότερο
40ποτέ δεν πρέπει να τα βάζεις.
Και κείνος ο απερίσκεπτος, στερνός
αντικρίζοντας την άλωση της πόλης
δεν ξέφυγε τον τραχύ θάνατο.