ΘΟ. Είν᾽ άμυαλος, θεά Αθηνά, όποιος πίστη
στων θεών τα λόγια, όταν τ᾽ ακούει, δε δίνει.
Ούτε με τον Ορέστη, που έχει φύγει
με το άγαλμα της θεάς θυμώνω, μα ούτε
και με την αδερφή του· ωραίο δεν είναι
να πολεμάς με θεούς· εκείνοι ορίζουν.
1480Στη χώρα σου με το άγαλμα της θεάς μας
ας παν, κι εκεί με το καλό ας το στήσουν.
Και στην ευλογημένη Ελλάδα τούτες
θα στείλω τις γυναίκες, όπως είναι
το θέλημά σου. Τις ετοιμασίες
όπλων και καραβιών, που κάνω ενάντια
στους ξένους, θα τις πάψω, θεά, ως ορίζεις.
ΑΘΗ. Σωστά μιλείς· κι εσέ και θεούς η μοίρα
κυβερνά. — Μπρος, ανέμοι! Στην Αθήνα
το παιδί του Αγαμέμνονα οδηγήστε·
θα ᾽ρθω μαζί κι εγώ, για να φυλάω
της αδερφής μου τη σεβάσμια εικόνα.

1490ΚΟΡ. Στο καλό! Τί καλότυχοι! Ναι, είστε απ᾽ αυτούς
που έχουν βρει σωτηρία.
Ω Παλλάδα Αθηνά, που κι αθάνατοι εσέ
και θνητοί σε τιμούν,
τη δική σου εντολή θ᾽ ακλουθήσουμ᾽ εμείς.
Είν᾽ ολόγλυκη, ανέλπιστη τούτη η φωνή
που έχει φτάσει στ᾽ αυτιά μας.

Ω πανσέβαστη Νίκη, σκεπή
να ᾽σαι εσύ της ζωής μας· μην πάψεις ποτέ
1499να της δίνεις στεφάνια.