Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Ὀλυμπιονίκαις (9.85-9.112)


85μίαν ἔργον ἀν᾽ ἁμέραν. [στρ. δ]
ἄλλαι δὲ δύ᾽ ἐν Κορίν-
θου πύλαις ἐγένοντ᾽ ἔπειτα χάρμαι,
ταὶ δὲ καὶ Νεμέας Ἐφαρμόστῳ κατὰ κόλπον·
Ἄργει τ᾽ ἔσχεθε κῦδος ἀνδρῶν, παῖς δ᾽ ἐν Ἀθάναις,
οἷον δ᾽ ἐν Μαραθῶνι συλαθεὶς ἀγενείων
90μένεν ἀγῶνα πρεσβυτέρων ἀμφ᾽ ἀργυρίδεσσιν·
φῶτας δ᾽ ὀξυρεπεῖ δόλῳ
ἀπτωτὶ δαμάσσαις
διήρχετο κύκλον ὅσσᾳ βοᾷ,
ὡραῖος ἐὼν καὶ καλὸς κάλλιστά τε ῥέξαις.

95τὰ δὲ Παρρασίῳ στρατῷ [ἀντ. δ]
θαυμαστὸς ἐὼν φάνη
Ζηνὸς ἀμφὶ πανάγυριν Λυκαίου,
καὶ ψυχρᾶν ὁπότ᾽ εὐδιανὸν φάρμακον αὐρᾶν
Πελλάνᾳ φέρε· σύνδικος δ᾽ αὐτῷ Ἰολάου
τύμβος ἐνναλία τ᾽ Ἐλευσὶς ἀγλαΐαισιν.
100τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν· πολλοὶ δὲ διδακταῖς
ἀνθρώπων ἀρεταῖς κλέος
ὤρουσαν ἀρέσθαι·
ἄνευ δὲ θεοῦ, σεσιγαμένον
οὐ σκαιότερον χρῆμ᾽ ἕκαστον· ἐντὶ γὰρ ἄλλαι

105ὁδῶν ὁδοὶ περαίτεραι, [ἐπῳδ. δ]
μία δ᾽ οὐχ ἅπαντας ἄμμε θρέψει
μελέτα· σοφίαι μέν
αἰπειναί· τοῦτο δὲ προσφέρων ἄεθλον,
ὄρθιον ὤρυσαι θαρσέων,
110τόνδ᾽ ἀνέρα δαιμονίᾳ γεγάμεν
εὔχειρα, δεξιόγυιον, ὁρῶντ᾽ ἀλκάν,
Αἶαν, τεόν τ᾽ ἐν δαιτί, Ἰλιάδα,
νικῶν ἐπεστεφάνωσε βωμόν.


85και οι δύο. [στρ. δ]
Κι έπειτα κι άλλες δυο στις πύλες
της Κορίνθου βρήκανε τον Εφάρμοστο χαρές,
κι ακόμα στην κοιλάδα της Νεμέας·
και στο Άργος σε αγώνες ανδρών νίκησε, όπως και στην Αθήνα σε παιδιών.
Και ποιον αγώνα υπέμεινε στον Μαραθώνα, όταν δεν ήταν πια
στων αγενείων την τάξη,
90με πρεσβυτέρους για κύπελλα αργυρά!
Κι όταν με την ευκίνητη την τέχνη του,
χωρίς να πέσει εδάμασε τους άντρες,
διάβαινε τον στίβο μες σε βοή από επευφημίες,
νέος κι ωραίος και θριαμβευτής.

95Αλλά και στον λαό των Παρρασίων [αντ. δ]
στη γιορτή του Λύκιου Δία,
αξιοθαύμαστος εφάνη,
και στην Πελλήνη πάλι, όταν κέρδισε της ζεστασιάς το φάρμακο
για τους ψυχρούς ανέμους. Κι ακόμα του Ιολάου ο τύμβος
ως κι η παραθαλάσσια Ελευσίνα για τους θριάμβους του μιλούν.
Ό,τι έχει δώσει η φύση είναι χωρίς αμβιφολία το καλύτερο·
κι όμως πολλοί προσπάθησαν να κερδίσουν τη δόξα
με αρετές που διδάχτηκαν·
αλλά καθετί που δεν το χάρισε ο θεός
καλύτερα η σιγή να το σκεπάζει. Υπάρχουν

105δρόμοι που οδηγούν μακρύτερα από άλλους. [επωδ. δ]
Όλους μας δεν μας τρέφει
μία μελέτη. Δύσκολες είναι
οι τέχνες. Τούτο τον άθλο σήμερα παινεύοντας,
με θάρρος βροντοφώνησέ το,
πως η βουλή του θεού τον άνδρα τούτον 110
τον έκανε επιδέξιο, γοργοκίνητο,
με μάτια που από δύναμη ν᾽ αστράφτουν,
και στη γιορτή του γιου του Ιλέα,
του Αίαντα, τον βωμό να στεφανώσει.