ΛΥΚΙΝΟΣ
[6] Τους άλλους τώρα γιατί να σου τους κατονομάσω; Εκείνοι όμως που ασχολούνται με τη φιλοσοφία και τους λόγους, αυτοί για τους οποίους θέλεις περισσότερο, φαντάζομαι, να ακούσεις, ήταν ο Ζηνόθεμης, ο γέροντας στωικός, και μαζί του ο Δίφιλος, με το παρανόμι ο Λαβύρινθος, αυτός που ήταν ο δάσκαλος του Ζήνωνα, του γιου του Αρισταίνετου. Από τους περιπατητικούς ήταν ο Κλεόδημος· ξέρεις εκείνον τον πολυλογά, που επιχειρηματολογεί αντικρούοντας τους πάντες· οι μαθητές του τον αποκαλούνε Ξίφος και Κοπίδα. Ήταν επίσης εκεί και ο Έρμωνας ο επικούρειος, που αμέσως μόλις μπήκε άρχισαν οι στωικοί να τον στραβοκοιτάζουν και να τον αποφεύγουν, και ήταν φανερό πως τον απεχθάνονταν σαν να ήταν πατροκτόνος και βέβηλος. Αυτοί είχαν προσκληθεί στο δείπνο, επειδή ήταν φίλοι και σύντροφοι του ίδιου του Αρισταίνετου, και μαζί μ᾽ αυτούς ο γραμματικός Ιστιαίος και ο ρήτορας Διονυσόδωρος. [7] Εξαιτίας του γαμπρού, του Χαιρέα, συμμετείχε στο τραπέζι ο Ίωνας ο πλατωνικός, που ήταν δάσκαλος του, ένας άνθρωπος αξιοσέβαστος στην όψη, με θεϊκή επιβλητικότητα, που φανέρωνε εξαιρετική ευπρέπεια στο πρόσωπο του. Οι περισσότεροι τον ονομάζουνε Κανόνα, αναφερόμενοι στην ορθότητα της γνώμης του. Και όταν εμφανίστηκε, όλοι προσηκώνονταν μπροστά του και τον χαιρετούσαν σαν κάποιον ανώτερο, και γενικά ήτανε θεϊκή επίσκεψη το πράγμα, να παρευρίσκεται δηλαδή μαζί μας ο αξιοθαύμαστος Ίωνας.
[8] Καθώς λοιπόν έπρεπε πια να ξαπλώσουμε για φαγητό, μια και όλοι σχεδόν ήταν παρόντες, στη δεξιά πλευρά από την είσοδο οι γυναίκες, που δεν ήταν και λίγες, γέμισαν ολόκληρο εκείνο το ανάκλιντρο, και ανάμεσά τους και η νύφη, καλυμμένη με μεγάλη επιμέλεια, περιτριγυρισμένη από τις γυναίκες. Και απέναντι από την πόρτα το υπόλοιπο πλήθος, ανάλογα με την εκτίμηση που υπήρχε για τον καθένα. [9] Απέναντι από τις γυναίκες πρώτος ο Εύκριτος, έπειτα ο Αρισταίνετος, έπειτα προβληματίζονταν αν πρέπει να βάλουν τον Ζηνόθεμη τον στωικό, επειδή ήταν γέροντας, ή τον Έρμωνα τον επικούρειο, που ήταν ιερέας των Διοσκούρων και γόνος της σημαντικότερης οικογένειας μέσα στην πόλη. Ο Ζηνόθεμης όμως τους έβγαλε από το αδιέξοδο, λέγοντας: «Αν με βάλεις δεύτερο, Αρισταίνετε, μετά από αυτόν εδώ τον Έρμωνα, έναν άνθρωπο —για να μην πω τίποτε άλλο κακό— επικούρειο, φεύγω και εγκαταλείπω ολόκληρο το συμπόσιο σου». Και ταυτόχρονα φώναζε τον υπηρέτη του και φαινόταν έτοιμος να φύγει. Τότε ο Έρμωνας είπε: «Κράτα εσύ, Ζηνόθεμη, την πρώτη θέση· αν και το σωστό θα ήταν να μου την παραχωρούσες, αν όχι για τίποτε άλλο, τουλάχιστον επειδή είμαι ιερέας, ακόμη κι αν περιφρονείς πολύ τον Επίκουρο». «Έσκασα στα γέλια», είπε ο Ζηνόθεμης· «επικούρειος ιερέας!»· κι ενώ τα έλεγε αυτά, ξάπλωσε, αλλά και ο Έρμωνας αμέσως μετά απ᾽ αυτόν, έπειτα ο Κλεόδημος ο περιπατητικός, έπειτα ο Ίωνας και δίπλα του χαμηλότερα ο γαμπρός, έπειτα εγώ, και κοντά μου ο Δίφιλος, και δίπλα του χαμηλότερα ο Ζήνωνας ο μαθητής του, έπειτα ο ρήτορας Διονυσόδωρος και ο γραμματικός Ιστιαίος.