[10] Όσον αφορά τώρα την ιππασία μου, στην οποία αυτός είχε το θράσος να αναφερθεί, χωρίς ούτε την τύχη να φοβηθεί ούτε εσάς να ντραπεί, δεν θα μακρηγορήσω. Εγώ νομίζω, μέλη της βουλής, ότι όλοι όσοι έχουν κάποια αναπηρία ένα μόνο τους απασχολεί και τους προβληματίζει, πώς δηλαδή θα αντιμετωπίσουν όσο γίνεται πιο ανώδυνα το κακό που τους έχει τύχει. Ένας από αυτούς είμαι και εγώ. Και επειδή έχω να αντιμετωπίσω μια τέτοια συμφορά, αυτή την ανακούφιση βρήκα για τον εαυτό μου για τα σχετικώς μακριά από τα υποχρεωτικά ταξίδια. [11] Και η αψευδέστερη απόδειξη, μέλη της βουλής, για το ότι ανεβαίνω στα άλογα λόγω της συμφοράς και όχι από αλαζονεία, όπως ισχυρίζεται αυτός: Αν είχα περιουσία, θα ίππευα σελωμένο ημίονο, και δεν θα ανέβαινα στα άλογα των άλλων. Τώρα αντιθέτως, επειδή δεν μπορώ να αποκτήσω κάτι τέτοιο, αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ πολλές φορές τα άλογα των άλλων. [12] Και είναι ή δεν είναι παράλογο, μέλη της βουλής, αυτός, αν με έβλεπε να ιππεύω σελωμένο ημίονο, να σιωπά (τι να έλεγε άλλωστε;), επειδή όμως ανεβαίνω στα δανεισμένα άλογα, να προσπαθεί να σας πείσει ότι είμαι ικανός; Και ότι χρησιμοποιώ δύο βακτηρίες, ενώ οι άλλοι χρησιμοποιούν μία, να μη μου προσάπτει ότι και αυτό είναι χαρακτηριστικό των ικανών, το ότι όμως ανεβαίνω στα άλογα να το χρησιμοποιεί ως απόδειξη ενώπιόν σας για το ότι ανήκω στους ικανούς; Αυτά εγώ τα χρησιμοποιώ και τα δύο για τον ίδιο λόγο.
[13] Τόσο πολύ μάλιστα ξεπέρασε ως προς την αναισχυντία τους πάντες, ώστε προσπαθεί να σας πείσει, ένας τόσους, ότι εγώ δεν ανήκω στους ανάπηρους. Ωστόσο, αν πείσει γι᾽ αυτό κάποιους από σας, μέλη της βουλής, τί με εμποδίζει να κληρωθώ ένας από τους εννέα άρχοντες, και εσείς να στερήσετε από εμένα ως υγιή τον οβολό και να τον χορηγήσετε ομοφώνως σε εκείνον ως ανάπηρο; Γιατί, όταν πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο, ασφαλώς δεν νοείται εσείς να του στερήσετε το επίδομα θεωρώντας τον ικανό, και αυτοί να τον εμποδίσουν από την κλήρωση αντιμετωπίζοντάς τον ως ανάπηρο. [14] Όμως ούτε εσείς έχετε την ίδια γνώμη με αυτόν, ούτε αυτός με εσάς — ευτυχώς. Εκείνος, σαν να ήταν η συμφορά μοναδική κληρονόμος, έχει έρθει να τη διεκδικήσει και προσπαθεί να σας πείσει ότι δεν είμαι αυτός που όλοι βλέπετε. Εσείς ωστόσο (όπως κάνουν άνθρωποι εχέφρονες) εμπιστεύεστε πιο πολύ τα δικά σας μάτια παρά τα δικά του λόγια.