ΜΗΔΕΙΑ (από μέσα)
Ωωω!
Είμαι τόσο δυστυχισμένη, τόσα τα πάθη μου!
Ωωω! Ας γινόταν να μ᾽ έπαιρνε ο θάνατος.
ΤΡ. Αυτό που έλεγα, λατρεμένα μου παιδιά.
Η μητέρα σας
αναταράζει την ψυχή της,
αναρριπίζει το μένος της.
100Γρήγορα, γρήγορα μέσα,
και μην πλησιάσετε, μη σας πάρει το μάτι της,
μη βρεθείτε κοντά, φυλαχθείτε
από το άγριο φέρσιμο και την αποτρόπαιη φύση
της μονότροπης ψυχής.
105Πηγαίνετε, γρήγορα μέσα.
Φαίνεται πια: Το σύννεφο του θρήνου της,
που παίρνει τώρα να υψώνεται, σε λίγο θα αστράψει
με σφοδρότερο πάθος.
Τί θα πράξει άραγε
η αγέρωχη και αδυσώπητη ψυχή της
110τώρα που τη λογχίζουν οι συμφορές;

(Αποχωρεί ο Παιδαγωγός και εισέρχεται με τα παιδιά στο σπίτι.)

ΜΗ. Ααα!
Σήκωσα η δύσμοιρη πάθη και πάθη
άξια μεγάλων οδυρμών.
Να σας δω νεκρά, καταραμένα παιδιά
μάνας μισητής, και εσάς
και τον πατέρα σας μαζί·
και το σπίτι ολόκληρο να ρημάξει.
115ΤΡ. Αλίμονο! Αλίμονο, ανελέητη γυναίκα!
Πού έφταιξαν τα παιδιά για τα έργα του πατέρα;
Γιατί τα μισείς;
Ωωω! Πονάω τόσο, παιδιά μου, για σας,
τρέμω μην πάθετε κάτι.
Με τρομάζει ο τρόπος που σκέφτονται οι άρχοντες.
120Καθώς λίγες φορές υπακούουν
και πολύ συχνά επιτάσσουν,
η οργή τους πραΰνεται δύσκολα.
Πιο καλό να έχεις μάθει να ζεις ως ίσος με ίσους.
Εγώ πάντως το μόνο που θα ᾽θελα,
να γερνάω δίχως φόβο
μακριά από μεγαλεία.
125Το μέτρο, και μόνο τη λέξη όταν λες,
είναι ανώτερο· όταν γίνεται πράξη,
οι θνητοί αξιώνονται τότε των αρίστων το άριστο.
Ό,τι πάνω απ᾽ το μέτρο υψώνεται,
για τον άνθρωπο κέρδος δεν είναι,
και όταν κάποιος θεός οργισθεί με το σπίτι,
130πιο βαρύ καταβάλλεται της άτης το τίμημα.