[8.107.1] Τρεις μέρες μετά την ναυμαχία οι Αθηναίοι, αφού επισκεύασαν βιαστικά τα καράβια τους στην Σηστό, πήγαν να χτυπήσουν την Κύζικο που είχε αποστατήσει. Είδαν αραγμένα στο Αρπάγιον και τον Πρίαπο τα οκτώ εχθρικά καράβια τα οποία είχαν έρθει από το Βυζάντιο. Τους έκαναν επίθεση, νίκησαν τα πληρώματα σε μάχη στην στεριά και κυρίεψαν τα καράβια. Πήγαν μετά στην Κύζικο η οποία ήταν ατείχιστη, την ανάγκασαν να υποταγεί και της επέβαλαν χρηματική εισφορά. [8.107.2] Στο μεταξύ και οι Πελοποννήσιοι έπλευσαν από την Άβυδο στον Ελαιούντα και πήραν όσα από τα καράβια τους, που είχαν αιχμαλωτιστεί, ήσαν άθικτα —τα άλλα τα είχαν κάψει οι Ελαιούντιοι. Έστειλαν τον Ιπποκράτη και τον Επικλή στην Εύβοια για να φέρουν τον στόλο που ήταν εκεί.
[8.108.1] Την ίδια, περίπου, εποχή, έφτασε στην Σάμο, επιστρέφοντας από την Καύνο και την Φασήλιδα, ο Αλκιβιάδης με τα δεκατρία του καράβια, φέρνοντας την πληροφορία ότι είχε κατορθώσει να εμποδίσει τον φοινικικό στόλο να έρθει να βοηθήσει τους Πελοποννησίους και ότι είχε εξασφαλίσει πια την φιλία του Τισσαφέρνη προς τους Αθηναίους περισσότερο από πριν. [8.108.2] Επάνδρωσε εννέα καράβια, εκτός από εκείνα που είχε, και πήγε στην Αλικαρνασσό όπου εισέπραξε πολλά χρήματα και οχύρωσε την Κω, και εκεί διόρισε άρχοντες. Γύρισε στην Σάμο στην αρχή του φθινοπώρου. [8.108.3] Όταν ο Τισσαφέρνης έμαθε ότι ο πελοποννησιακός στόλος είχε φύγει από την Μίλητο και είχε πάει στον Ελλήσποντο, έφυγε από την Άσπενδο και πήγε στην Ιωνία. Όταν οι Πελοποννήσιοι μπήκαν στον Ελλήσποντο, [8.108.4] οι κάτοικοι της Αντάνδρου, οι οποίοι είναι Αιολείς, έφεραν μέσα στην πολιτεία τους από την Άβυδο οπλίτες που πέρασαν από το όρος Ίδη. Τους Αντανδρίους τούς καταπίεζε ο Πέρσης Αρσάκης, ύπαρχος του Τισσαφέρνη. Αυτός ο ίδιος ο Αρσάκης είχε κάνει το εξής στους Δηλίους, οι οποίοι είχαν αναγκαστεί να φύγουν από την Δήλο και να εγκατασταθούν στο Αδραμύττιο όταν οι Αθηναίοι είχαν κάνει την κάθαρση της Δήλου Προσποιήθηκε ότι θα ξεκινούσε εναντίον ενός εχθρού που δεν φανέρωνε και παράγγειλε στους καλύτερους από τους Δηλίους να τον ακολουθήσουν σαν φίλοι και σύμμαχοι. Τους παραφύλαξε την ώρα που έτρωγαν, τους περικύκλωσε με δικούς του ανθρώπους και τους σκότωσε με ακόντια. [8.108.5] Οι Αντάνδριοι τον φοβόνταν γι᾽ αυτό, μήπως κάνει κάτι τέτοιο και εναντίον τους. Τους είχε επιβάλει και φόρους που δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Γι᾽ αυτό έδιωξαν την περσική φρουρά από την ακρόπολή τους.
[8.109.1] Ο Τισσαφέρνης κατάλαβε ότι και η ενέργεια αυτή ήταν έργο των Πελοποννησίων, όπως και τα όσα είχαν γίνει στην Μίλητο και την Κνίδο (από όπου είχαν εκδιωχθεί οι φρουρές του) και θεώρησε ότι ήταν μεγάλη η μεταξύ τους εχθρότητα. Φοβήθηκε μήπως του κάνουν και άλλο κακό. Δυσανασχετούσε επίσης με την σκέψη ότι ο Φαρνάβαζος, που τους είχε δεχτεί συμμάχους από λιγότερο καιρό και με μικρότερα έξοδα, μπορούσε να προσποριστεί περισσότερα οφέλη στον αγώνα του εναντίον των Αθηναίων. Σκόπευε, λοιπόν, να πορευτεί στον Ελλήσποντο και να τους βρει για να τους παραπονεθεί για τα όσα είχαν συμβεί στην Άντανδρο και για τις εναντίον του κατηγορίες, αλλά και να δικαιολογηθεί όσο μπορούσε καλύτερα για τα φοινικικά καράβια και για όλα τα άλλα ζητήματα. Πήγε πρώτα στην Έφεσο, όπου έκανε θυσία στην Άρτεμη. [8.109.2] [Όταν τελειώσει ο χειμώνας που ακολουθεί μετά από τούτο το καλοκαίρι, συμπληρώνεται το εικοστό πρώτο έτος του πολέμου].

407