ΧΟΡΟΣ
Θενα δεχτώ μαζί να ζω
με την Παλλάδα εδώ·
την πόλη δεν καταφρονώ
που ο παντοδύναμος ο Δίας με τον Άρη
κάνουνε φρούριο των θεών
κι απαντοχή και καμάρι
920των πανελλήνιων των βωμών.
Γι αυτήν καλόγνωμ᾽ η καρδιά
με τους χρησμούς μου ευχές σκορπίζει·
άμποτε σ᾽ όλον τον καιρό
της ζωής τ᾽ άμετρ᾽ αγαθά
η γη τους χύμα ας αναβρύζει
στου ήλιου το φως το χαρωπό.

ΑΘΗΝΑ
Τέτοια η έγνοια μου εμένα γι᾽ αυτό το λαό
κατορθώνει! να μείνουν στη χώρα του εδώ
οι τρανές με τη δύσκολη γνώμη θεές·
930γιατί, όλα τ᾽ ανθρώπινα ορίστηκε αυτές
να ρυθμίζουν· κι αν ένας βαριές τις θεές
δε συντύχει, υποψία δε βάζει από πού
ξαφνικές στη ζωή του ξεσπούν οι πληγές·
γιατί, τόνε σέρνουν μπροστά τους παλιές
αμαρτίες γονέων και βουβή η συμφορά,
όσο να ᾽χει μεγάλη φωνή
με σκληρότατη οργή τον ξεκάνει.

ΧΟΡΟΣ
Άγρια ας μη φέρνει ανεμική
στα δέντρα χαλασμό,
— δικιά μου χάρη θα ᾽ν᾽ αυτή —
να μην περνά τα σύνορα καυτό λιοπύρι,
940που των φυτών τα μάτια σβει·
και καταδώ να μη σύρει
η άκαρπη αρρώστια η θλιβερή.
Πρόβατα καλοπρόκοφτα
με διπλές γέννες, στον καιρό τους,
ας θρέφει ο Πάνας· κι απ᾽ της γης
τα σπλάχνα οι πλούσιοι θησαυροί
το καλορίζικό τους
των θεών δώρο ας μαρτυρεί.

ΑΘΗΝΑ
Τ᾽ ακούτε λοιπόν της χώρα φρουροί
τί θα φέρουν σε τέλος, γιατ᾽ οι σεβαστές
950δύναμ᾽ έχουν μεγάλη οι Ερινύες και κοντά
στους θεούς τ᾽ ουρανού κι όσοι κατ᾽ απ᾽ τη γης·
κι είν᾽ αυτές που με τέλεια εξουσία φανερή
στους ανθρώπους επάνω, στον ένα χαρές
και τραγούδια του δίνουν, στον άλλο ζωή
μες στο μαύρο το δάκρυ πνιγμένη.