ΧΟΡΟΣ
Δεν πλήρωσες ακόμα, θα πληρώσεις·
όπως αυτός που ρίχτηκε
σε πέλαγος βαθύ χωρίς λιμάνι,
έτσι και συ, αφού σκότωσες,
θα χάσεις τη ζωή σου.
Πάντα ο χαμός ακολουθά,
πάντα ο χαμός, αν πατηθεί
1030το χρέος προς τους θεούς και μαζί
των θεών το σέβας. Αλί σου,
η ελπίδα που σε τράβηξε, δύστυχε,
σε τούτον τον δρόμο, σε γέλασε
και στον Άδη γοργά θα σε φέρει.
Άπραγο, απόλεμο χέρι
της ζωής σου θα κόψει το νήμα.

(Ακούγονται φωνές, ουρλιάσματα.)
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Αλίμονο, μου παίρνουν των ματιών μου το φως.
ΧΟΡΟΣ
Κοπέλες, ακούσατε το βογκητό του Θρακιώτη;
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Τρισαλίμονο, σφάζουν τα δύστυχα παιδιά μου.
ΧΟΡΟΣ
Καλές μου, κι άλλα φοβερά έχουν γίνει εκεί μέσα.
ΠΟΛΥΜΗΣΤΩΡ
Όχι, δεν θα το βάλετε στα πόδια.
1040Όλα εδώ μέσα θα σας τα ρημάξω.
ΧΟΡΟΣ
Άκου πώς πέφτει το βαρύ του χέρι.
Τί λέτε, ορμάμε; Δύσκολη στιγμή. Η Εκάβη
κι οι Τρωαδίτισσες χρειάζονται βοήθεια.
ΕΚΑΒΗ (βγαίνοντας.)
Χτύπα όσο θέλεις κι ό,τι θέλεις· σπάε τις πόρτες·
το φως στα μάτια σου δεν θα ξαναγυρίσει·
κι ούτε τους γιους σου θα δεις ζωντανούς·
τους έχω σφάξει.
ΧΟΡΟΣ
Ώστε είν᾽ αλήθεια; Τον Θρακιώτη νίκησες,
κυρά μου, κι έχεις πράξει αυτά που λες;
ΕΚΑΒΗ
Τώρα θα τονε δεις κι αυτόν μπρος στη σκηνή
1050να περπατά τυφλός με άστατο βήμα·
και τα κορμιά των παιδιών του, που τα σκότωσα
εγώ με τις Τρωαδίτισσες τις άξιες. Πήρα
το δίκιο μου. Τον βλέπεις; Βγαίνει απ᾽ τη σκηνή.
Καλύτερα να πάω παράμερα, μακριά
απ᾽ την οργή του μανιασμένου του Θρακιώτη.