Κι άλλος υπάρχει για τους ανθρώπους πλους την άνοιξη.
Όταν για πρώτη φορά φανούν στον άνθρωπο
680τα φύλλα στης συκιάς τ᾽ ακρόκλαδα τόσο μεγάλα, όσο το ίχνος που άφησε
πατώντας η κουρούνα, τότε μπορείς να ανεβείς στη θάλασσα.
Και είναι αυτός ο πλους ο ανοιξιάτικος. Όμως εγώ
δεν τον παινεύω, γιατί αρεστός δεν είναι στην καρδιά μου.
Παρακινδυνευμένος είναι. Και δύσκολα το κακό σ᾽ αυτόν θα ξέφευγες.
Όμως κι αυτόν τον κάνουνε οι άνθρωποι απ᾽ άγνοια του μυαλού τους.
Γιατί το κέρδος είναι η ψυχή των δύστυχων ανθρώπων.
Και είναι φοβερό να πεθάνεις μες στα κύματα. Μα εγώ σου παραγγέλλω
να στοχαστείς μες στο μυαλό σου όλα αυτά καθώς σε συμβουλεύω.
Κι ούτε στα κοίλα πλοία μέσα όλο το βιος σου ν᾽ ακουμπάς,
690αλλά το πιο πολύ ν᾽ αφήνεις και να φορτώνεις το λιγότερο.
Γιατί ᾽ναι φοβερό στα κύματα του πόντου μέσα να σε βρει κακό.
Κι ακόμη είναι φοβερό βάζοντας βάρος υπερβολικό στην άμαξα επάνω
τον άξονα να σπάσεις και το φορτίο ν᾽ αφανίσεις.
Τα μέτρα φύλαγε. Είναι η καίρια στιγμή η άριστη για όλα.