[1.22.4] Εκείνους πάλι που εξόρμησαν από το Τρίπυλο τους αντιμετώπισε ο Πτολεμαίος, ο βασιλικός σωματοφύλακας, οδηγώντας τα τάγματα του Αδαίου και Τιμάνδρου καθώς και μερικούς ελαφρά οπλισμένους στρατιώτες· και αυτοί χωρίς δυσκολία έτρεψαν σε φυγή όσους εξόρμησαν από την πόλη. [1.22.5] Κατά την αποχώρησή τους έτυχε να βρεθούν και αυτοί σε ένα στενό γεφύρι που είχε κατασκευαστεί πάνω από την τάφρο, το οποίο κατά τη φυγή τους υποχώρησε εξαιτίας του μεγάλου αριθμού τους και πολλοί έπεσαν στην τάφρο· άλλοι από αυτούς καταπατήθηκαν από τους δικούς τους και άλλοι εξοντώθηκαν από τους Μακεδόνες που τους χτυπούσαν από ψηλά. [1.22.6] Η μεγαλύτερη όμως σφαγή έγινε γύρω από τις ίδιες τις πύλες, γιατί τις έκλεισαν νωρίτερα από ό,τι έπρεπε μέσα στον πανικό τους, επειδή φοβήθηκαν μήπως μαζί με αυτούς που υποχωρούσαν μπουν στην πόλη τους και οι Μακεδόνες που τους ακολουθούσαν από κοντά· έτσι όμως απέκλεισαν την είσοδο και σε πολλούς δικούς τους στρατιώτες, τους οποίους σκότωσαν οι Μακεδόνες κοντά στα ίδια τα τείχη τους. [1.22.7] Λίγο μάλιστα έλειψε να κυριευτεί τότε η πόλη, αν δεν απέσυρε τον στρατό του ο Αλέξανδρος, γιατί ήθελε και τώρα ακόμη να σώσει την Αλικαρνασσό, αν οι Αλικαρνασσείς έδειχναν κάποια φιλική υποχωρητικότητα. Από τους πολιορκούμενους σκοτώθηκαν χίλιοι περίπου, ενώ από τους στρατιώτες του Αλεξάνδρου γύρω στους σαράντα. Ανάμεσά τους ήταν ο Πτολεμαίος, ο σωματοφύλακας, ο Κλέαρχος, ο αρχηγός των τοξοτών, ο χιλίαρχος Αδαίος καθώς και άλλοι επιφανείς Μακεδόνες.
[1.23.1] Τότε λοιπόν συναντήθηκαν οι αρχηγοί των Περσών Οροντοβάτης και Μέμνων και έκριναν ότι, όπως είχαν τα πράγματα, δεν μπορούσαν να αντέξουν για πολύ χρόνο την πολιορκία· ένα μέρος του τείχους είχε γκρεμιστεί, όπως έβλεπαν, και ένα άλλο ήταν ετοιμόρροπο· από τους στρατιώτες τους πολλοί είχαν σκοτωθεί κατά τις εξορμήσεις από την πόλη και άλλοι πάλι εξαιτίας των τραυμάτων ήταν ανίκανοι για μάχη. [1.23.2] Λογαριάζοντας όλα αυτά, γύρω στη δεύτερη νυχτερινή φρουρά, βάζουν φωτιά στον ξύλινο πύργο που οι ίδιοι είχαν κατασκευάσει για την αντιμετώπιση των εχθρικών μηχανημάτων, καθώς και στις στοές τους, όπου φύλαγαν τα βέλη. [1.23.3] Έβαλαν επίσης φωτιά και στα σπίτια, που ήταν κοντά στο τείχος· σε άλλα όμως σπίτια η φλόγα μεταδόθηκε από τις στοές και από τον ξύλινο πύργο, γιατί και δυνατή ήταν και ο άνεμος φυσούσε προς εκείνο το μέρος· από τους πολιορκούμενους άλλοι αποσύρθηκαν στην ακρόπολη που υπήρχε στο νησί και άλλοι κατέφυγαν στο ύψωμα που ονομάζεται Σαλμακίδα. [1.23.4] Μόλις ο Αλέξανδρος πληροφορήθηκε τα νέα από μερικούς αυτόμολους που διέφυγαν από την πυρπολούμενη πόλη και είδε και ο ίδιος ότι η φωτιά είχε πάρει μεγάλες διαστάσεις, μολονότι ήταν περίπου μεσάνυχτα όταν γίνονταν αυτά, οδήγησε από το στρατόπεδο τους Μακεδόνες στην πόλη και σκότωσε όσους εξακολουθούσαν ακόμη να την πυρπολούν· όσους όμως από τους Αλικαρνασσείς συνελάμβαναν μέσα στα σπίτια τους, αυτούς έδωσε εντολή να μην τους σκοτώνουν.
[1.23.5] Άρχιζε πια να ξημερώνει, όταν παρατήρησε ο Αλέξανδρος τα υψώματα που είχαν καταλάβει οι Πέρσες και οι μισθοφόροι και αποφάσισε να μην επιχειρήσει την πολιορκία τους· καταλάβαινε ότι μια τέτοια επιχείρηση θα τον καθυστερούσε πολύ εξαιτίας της φυσικής οχυρότητας των τόπων· και ούτε άλλωστε είχε μεγάλη σημασία η κατάληψή τους, μιας και κατείχε ήδη ολόκληρη την πόλη. [1.23.6] Αφού λοιπόν έθαψε όσους σκοτώθηκαν τη νύχτα, διέταξε τους υπεύθυνους των πολιορκητικών μηχανών να τις μεταφέρουν στις Τράλλεις, ενώ ο ίδιος κατέσκαψε την πόλη και, αφήνοντας τρεις χιλιάδες πεζούς μισθοφόρους και διακόσιους περίπου ιππείς με αρχηγό τον Πτολεμαίο, για να φρουρούν την Αλικαρνασσό και την υπόλοιπη Καρία, ξεκίνησε για τη Φρυγία. [1.23.7] Ως σατράπη ολόκληρης της Καρίας διόρισε την Άδα, την κόρη του Εκατόμνωα και γυναίκα του Ιδριέα· αυτός, αν και ήταν αδελφός της, συγκατοικούσε μαζί της σύμφωνα με τα έθιμα των Καρών. Ο Ιδριέας πεθαίνοντας άφησε την εξουσία στην Άδα, επειδή από την εποχή της Σεμίραμης συνηθιζόταν στην Ασία και γυναίκες να κυβερνούν τους άνδρες. Ο Πιξώδαρος όμως της αφαίρεσε την εξουσία και ανέλαβε ο ίδιος τη διακυβέρνηση. [1.23.8] Μετά τον θάνατο του Πιξώδαρου την εξουσία στην Καρία κατείχε ο Οροντοβάτης, που ήταν γαμπρός του Πιξώδαρου και τον είχε στείλει εκεί ο βασιλιάς της Περσίας. Η Άδα εξουσίαζε μόνον τα Άλινδα, έναν από τους πιο οχυρούς τόπους της Καρίας, και όταν ο Αλέξανδρος εισέβαλε στην Καρία, πήγε να τον συναντήσει, για να του παραδώσει τα Άλινδα και να τον ονομάσει θετό παιδί της. Ο Αλέξανδρος της έδωσε τα Άλινδα και δέχθηκε να ονομαστεί θετό παιδί της· και αφού κυρίευσε την Αλικαρνασσό και έγινε κύριος της υπόλοιπης Καρίας, της ανέθεσε να την διοικεί ολόκληρη.