[1.21.1] Ύστερα από λίγες μέρες δυο Μακεδόνες οπλίτες από το τάγμα του Περδίκκα, που έμεναν στην ίδια σκηνή και έπιναν μαζί κρασί, άρχισαν να καυχώνται ο καθένας για τον εαυτό του και για τα κατορθώματά του. Ενώ λοιπόν είχε ξεσπάσει φιλονικία ανάμεσά τους, που την υποδαύλιζε κάπως και το κρασί, αρπάζουν ξαφνικά με δική τους πρωτοβουλία τα όπλα τους και επιχειρούν επίθεση κατά τους τείχους από την πλευρά του υψώματος που είναι στραμμένο κυρίως προς τα Μύλασα, για να επιδείξουν μάλλον την παλληκαριά τους παρά να διακινδυνεύσουν πολεμώντας με τον εχθρό. [1.21.2] Όταν όμως μερικοί Αλικαρνασσείς παρατήρησαν από την πόλη ότι αυτοί ήταν μονάχα δύο και ότι πλησίαζαν απερίσκεπτα τα τείχη, έτρεξαν έξω εναντίον τους. Αυτοί όμως σκότωσαν όσους τους πλησίασαν κοντά και άρχισαν να ρίχνουν βέλη εναντίον εκείνων που βρίσκονταν μακριά τους, μολονότι μειονεκτούσαν και σε αριθμό και στην ακαταλληλότητα της θέσεως, γιατί οι εχθροί επιχειρούσαν έφοδο και έριχναν τα βέλη τους από ψηλά. [1.21.3] Στο μεταξύ έτρεξαν και άλλοι από τους στρατιώτες του Περδίκκα και άλλοι πάλι από την Αλικαρνασσό· έτσι έγινε άγρια μάχη κοντά στο τείχος· και ξανακλείστηκαν πάλι από τους Μακεδόνες μέσα στις πύλες αυτοί που επιχείρησαν την έξοδο. Παρά λίγο μάλιστα να κυριευτεί η πόλη, [1.21.4] επειδή τα τείχη στην περίσταση αυτή δεν φρουρούνταν αυστηρά και συγχρόνως είχαν καταπέσει στο έδαφος δύο πύργοι καθώς και το μεταξύ τους μέρος του τείχους· αν λοιπόν έπαιρναν μέρος στη σύγκρουση όλοι οι στρατιώτες του Αλεξάνδρου, θα τους ήταν εύκολο να περάσουν μέσα στο τείχος. Άλλωστε και ο τρίτος πύργος είχε τρανταχτεί και δεν θα ήταν δύσκολο να γκρεμιστεί και αυτός, αν οι Μακεδόνες τον έσκαβαν από κάτω· πρόλαβαν όμως οι πολιορκούμενοι και στη θέση του τείχους που είχε πέσει έχτισαν άλλο από μέσα με πλίνθους σε σχήμα ημισελήνου, χωρίς δυσκολία, χάρη στα πολλά εργατικά χέρια.
[1.21.5] Την άλλη μέρα οδήγησε ο Αλέξανδρος τις πολιορκητικές του μηχανές και εναντίον αυτού του τείχους. Όσοι ήταν στην πόλη επιχείρησαν πάλι έξοδο, με σκοπό να κάψουν τις μηχανές. Και έκαψαν πράγματι ένα μέρος των προστατευτικών προπετασμάτων που βρίσκονταν κοντά στο τείχος καθώς και τμήμα ενός ξύλινου πύργου· τα υπόλοιπα όμως διασώθηκαν από τους άνδρες του Φιλώτα και του Ελλάνικου, στους οποίους είχε ανατεθεί η φρούρησή τους. Μόλις όμως εμφανίστηκε ο Αλέξανδρος κατά την ώρα της εξόδου, οι πολιορκούμενοι πέταξαν κάτω τα δαδιά που κρατούσαν στα χέρια τους κατά την έξοδο —οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς και τα όπλα τους— και κατέφυγαν στα τείχη. [1.21.6] Και όμως στην αρχή βρίσκονταν σε πλεονεκτική θέση από τη φύση του μέρους που κατείχαν, γιατί ήταν ψηλά. Είχαν ακόμη τη δυνατότητα να ρίχνουν βλήματα εναντίον των υπερασπιστών των μηχανημάτων όχι μόνο κατά μέτωπο, αλλά και από τους πύργους που είχαν μείνει όρθιοι στις δυο πλευρές του γκρεμισμένου τείχους· έτσι μπορούσαν να ρίχνουν βλήματα και από τα πλάγια και παραλίγο και από τα νώτα εναντίον εκείνων που πλησίαζαν στο χτισμένο αντιτείχισμα.
[1.22.1] Λίγες μέρες αργότερα, ενώ ο Αλέξανδρος οδηγούσε τις πολιορκητικές μηχανές του εναντίον του εσωτερικού πλίνθινου τείχους και επιστατούσε μάλιστα ο ίδιος στην επιχείρηση, γίνεται γενική έξοδος από την πόλη· άλλοι από αυτούς επιτέθηκαν από τη μεριά του γκρεμισμένου τείχους, όπου είχε τοποθετηθεί και ο ίδιος ο Αλέξανδρος, και άλλοι από το Τρίπυλο, όπου καθόλου δεν τους περίμεναν οι Μακεδόνες. [1.22.2] Οι πολιορκούμενοι πετούσαν αναμμένα δαδιά στα μηχανήματα των Μακεδόνων, καθώς και άλλα υλικά από εκείνα που ανάβουν τη φλόγα και την μεταδίδουν σε μεγάλη έκταση· επειδή όμως οι στρατιώτες του Αλεξάνδρου επιχείρησαν αντεπίθεση εναντίον τους με σφοδρότητα και τους εκσφενδόνιζαν μεγάλες πέτρες με τις μηχανές τους από τους πύργους ρίχνοντάς τους συγχρόνως και βέλη, τους έτρεψαν με ευκολία σε φυγή και τους υποχρέωσαν να καταφύγουν στην πόλη. [1.22.3] Μεγάλη σφαγή έγινε στο σημείο αυτό, επειδή και περισσότεροι πήραν μέρος στην έξοδο και μεγαλύτερη τόλμη επέδειξαν. Άλλοι από αυτούς σκοτώθηκαν στη σύγκρουση με τους Μακεδόνες και άλλοι γύρω από το γκρεμισμένο τείχος, επειδή το πέρασμα ήταν πολύ στενό για ένα τόσο μεγάλο πλήθος· και τα σωριασμένα ερείπια του τείχους έκαναν ακόμη πιο δύσκολη τη διάβασή τους.