ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΣΙΜΟ
ΧΟΡ. Να ᾽δινε η μοίρα μου να είχα
την ιερή αγνεία των λόγων, κι όλων
των έργων, που υψηλοί τα ορίζουν νόμοι,
ζωντανεμένοι μες στα αιθέρια
γλαυκά πλάτη, που ξέρουν μονάχο
πατέρα τον Όλυμπο,
και μήτε τους γέννησαν
870άντρες θνητοί, μήτε ποτέ θα τους κοιμίσει η λήθη.
Μεγάλος ζει εντός τους Θεός, και δε γερνά.
Θράσος γεννά τους τυράννους.
Θράσος, που αν φουσκώσει μάταια με ό,τι
άκαιρο είναι κι ανώφελο, κι ανέβει
στην πιο αψηλή κορφή, θα πέσει
σε γκρεμό βαθύ, εκεί όπου τα πόδια
τη γη δεν αγγίζουνε.
Μα ζητώ απ᾽ το Θεό ποτέ
880μη σταματήσει όποιον καλό στη χώρα φέρνει αγώνα.
Να είναι προστάτης μου ο Θεός παντοτινά.
Κι αν κανείς με λόγο ή μ᾽ έργο
δρόμους παίρνει αμαρτωλούς,
άφοβος για Δίκη, δίχως
σέβας να ᾽χει στους Θεούς,
για τ᾽ ανόσιο θράσος του άγρια,
μαύρη μοίρα να τον βρει,
αν το κέρδος δεν κερδίζει δίκια,
890τ᾽ άνομα αν ζητά, ή αγγίζει
θεία κι ανέγγιχτα με ανίερο χέρι.
Ποιός μπορεί, γι᾽ αυτά όλα, απ᾽ την καρδιά να διώξει
πέρα του θυμού τα βέλη;
Τιμή αν φέρνουν τέτοιες πράξες, πώς να σύρω
τον ιερό χορό;
Δε θα πάω εγώ πια με φόβο
στους ανέγγιχτους Δελφούς,
ούτε στο Μαντείο της Άβας
ή στην Ολυμπία ποτέ,
900οι χρησμοί σωστοί αν δε βγούνε
φανερά για τους θνητούς.
Ω Δία, παντοκράτορα αν σε κράζουν
όλοι δίκια, ας μην ξεφύγουν
τούτα την αιώνια δύναμή σου.
Τα μαντέματα του Λάιου μαραθήκαν
κανείς πια δεν τα πιστεύει,
κι ούτε πουθενά τιμούν και υμνούν το Φοίβο.
910Σβήνει η θεία λατρεία.
|
