ΥΠΗ. Σαν ήρθε ο Ευριπίδης κάτω, αρχίζει
της τέχνης του επιδείξεις, μ᾽ ακροατήριο
όλο πορτοφολάδες, λωποδύτες,
διαρρήχτες, πατροκτόνους· ο Άδης είναι
πήχτρα απ᾽ αυτούς. Ακούοντας τότε εκείνοι
αντίλογους, λυγίσματα, τσαλίμια,
είπαν ξετρελαμένοι: «Αυτός είν᾽ ο άξιος.»
Και πήρε ο νους του αέρα κι απαιτούσε
το θρόνο που καθότανε ο Αισχύλος.
ΞΑΝ. Και δεν τον πιάσαν τότε με τις πέτρες;
ΥΠΗ. Καθόλου· ο κόσμος φώναζε να γίνει
780κρίση, να δουν ποιός είναι ο πιο μεγάλος.
ΞΑΝ. Κείνοι οι αχρείοι; ΥΠΗ. Ναι, χάλαγαν τον κόσμο.
ΞΑΝ. Καλά, κι ο Αισχύλος οπαδούς δεν είχε;
ΥΠΗ. Όπως εδώ, κι εκεί οι καλοί είναι λίγοι.
ΞΑΝ. Κι ο Πλούτωνας τί σκέφτεται να κάμει;
ΥΠΗ. Της τέχνης τους αγώνα, ευθύς, σε λίγο,
έλεγχο, κρίση. ΞΑΝ. Ο Σοφοκλής πώς όμως
δεν πρόβαλε απαιτήσεις για το θρόνο;
ΥΠΗ. Φίλησε τον Αισχύλο, εδώ σαν ήρθε,
τον έπιασε απ᾽ το χέρι, και χωρίς
790αξίωση του αναγνώρισε το θρόνο.
Και τώρα, έτσι όπως λέει κι ο Κλειδημίδης,
θα εφεδρεύει· ο Αισχύλος αν νικήσει,
δε θα σαλέψει· αλλ᾽ αν νικήσει ο άλλος,
θα παραβγεί μ᾽ αυτόν σε αγώνα τέχνης.
ΞΑΝ. Ώστε θα γίνει αγώνας; ΥΠΗ. Ναι, σε λίγο.
Και πράματα, που ο νους σου θα σαστίσει.
Με ζυγαριά την ποίηση θα ζυγίσουν…
ΞΑΝ. Αρνιού θυσία θα γίνει η τραγωδία;
ΥΠΗ. και χάρακες θα φέρουν, στίχων μέτρα,
800καλούπια στέρεα… ΞΑΝ. Πώς; Θα φτιάξουν πλίθους;
ΥΠΗ. διαμέτρων ρίγες, σφήνες. Ο Ευριπίδης
τις τραγωδίες θα ελέγξει στίχο στίχο.
ΞΑΝ. Βέβαια γι᾽ αυτά θ᾽ αγαναχτεί ο Αισχύλος.
ΥΠΗ. Έσκυψε μια, και λοξοκοίταξε έτσι.
ΞΑΝ. Και ποιός θα κρίνει; ΥΠΗ. Αυτού δυσκολευτήκαν·
δεν έβρισκαν ανθρώπους που να νιώθουν.
Ο Αισχύλος για Αθηναίους δε συμφωνούσε…
ΞΑΝ. Θα πίστευε πως είναι λωποδύτες.
ΥΠΗ. τους άλλους πάλι τους θεωρούσε ανάξιους,
810ποιητές να κρίνουν· τέλος στο δικό σου
το ανάθεσαν αφέντη, που είναι αρμόδιος.
Μα πάμε μέσα· όταν οι αφέντες πιάσουν
τα σοβαρά, στους δούλους πέφτει ξύλο.