Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΣ

Ὕμνοι (6.118-6.139)

Ἄισατε παρθενικαί, καὶ ἐπιφθέγξασθε, τεκοῖσαι·
«Δάματερ μέγα χαῖρε, πολυτρόφε, πουλυμέδιμνε.»
120 χὠς αἱ τὸν κάλαθον λευκότριχες ἵπποι ἄγοντι
τέσσαρες, ὣς ἁμὶν μεγάλα θεὸς εὐρυάνασσα
λευκὸν ἔαρ, λευκὸν δὲ θέρος καὶ χεῖμα φέροισα
ἡξεῖ καὶ φθινόπωρον, ἔτος δ᾽ εἰς ἄλλο φυλαξεῖ.
ὡς δ᾽ ἀπεδίλωτοι καὶ ἀνάμπυκες ἄστυ πατεῦμες,
ὣς πόδας, ὣς κεφαλὰς παναπηρέας ἕξομες αἰεί.
ὡς δ᾽ αἱ λικνοφόροι χρυσῶ πλέα λίκνα φέροντι,
ὣς ἁμὲς τὸν χρυσὸν ἀφειδέα πασαίμεσθα.
μέσφα τὰ τᾶς πόλιος πρυτανήια τὰς ἀτελέστως,
τὰς δὲ τελεσφορέας ποτὶ τὰν θεῦν ἄχρις ὁμαρτεῖν,
130 αἵτινες ἑξήκοντα κατώτεραι· αἱ δὲ βαρεῖαι
χἄτις Ἐλειθυίᾳ τείνει χέρα χἄτις ἐν ἄλγει,
ὣς ἅλις, ὡς αὐτᾶν ἱκανὸν γόνυ· ταῖσι δὲ Δηώ
δωσεῖ πάντ᾽ ἐπίμεστα καὶ ὡς ποτὶ νηὸν ἵκωνται.
χαῖρε θεά, καὶ τάνδε σάω πόλιν ἔν θ᾽ ὁμονοίᾳ
135 ἔν τ᾽ εὐηπελίᾳ, φέρε δ᾽ ἀγρόθι νόστιμα πάντα·
φέρβε βόας, φέρε μᾶλα, φέρε στάχυν, οἶσε θερισμόν·
φέρβε καὶ εἰράναν, ἵν᾽ ὃς ἄροσε τῆνος ἀμάσῃ.
ἵλαθί μοι, τρίλλιστε, μέγα κρείοισα θεάων.

Τραγουδάτε οι παρθένες και οι γυναίκες ανυμνείτε:
«Δήμητρα μεγάλη, χαίρε, γονιμότατη και πολυτρόφε».
120Κι όπως φέρνουνε τον κάλαθον ίπποι λευκότριχοι
τέσσερις, έτσι και σ᾽ εμάς η τρανή θεά η πολυκυβερνήτρα
να φέρει το λευκόν έαρ, το λευκό θέρος και τη χειμωνιά
και το φθινόπωρο, φυλάγοντάς μας και στο χρόνο που ᾽ρχεται.
Κι όποιες μας απέδιλες και αμαντίλωτες στο άστυ περπατούμε,
125τα πόδια και τις κεφαλές μας πάντα να ᾽χουμε γερά.
Κι όπως οι καλαθοφόρες κουβαλούν καλάθια με χρυσό γεμάτα,
όμοια κι εμείς με αφθονία το χρυσάφι να χαιρόμαστε.
Ώσμε το πρυτανείο της πόλης οι αμύητες να πάνε,
όμως οι μυημένες τη θεά να συντροφέψουνε μαζί,
130όσες είναι κάτω απ᾽ τα εξήντα. Μα οι γεροντότερες,
κι όποια βοήθεια απ᾽ την Ειλείθυια ζήτησε, κι όποια έχει πόνους,
ας περπατήσουν ώς εκεί που τους βαστούν τα πόδια. Η Δηώ σε τούτες
όλα θα τα δώσει άφθονα και κάποτε θα δυνηθούν να πάνε ώς το ναό.
Χαίρε θεά και φύλαγε την πόλη φέρνοντας ομόνοια
135μα και συντροφικότητα. Και φέρε απ᾽ τους αγρούς τα πάντα νόστιμα.
Φέρε βόδια, φέρε μήλα, φέρε στάχυα, φέρε θερισμούς,
φέρε και ειρήνη. Κι όποιος καλλιέργησε, και να μαζέψει.
Πολυπαράκλητη ελέησέ με, εσύ μεγάλη στις θεές ανάμεσα.