Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ

Ἱστορίαι (1.62.1-1.65.2)

[1.62.1] Ποτειδεᾶται δὲ καὶ οἱ μετὰ Ἀριστέως Πελοποννήσιοι προσδεχόμενοι τοὺς Ἀθηναίους ἐστρατοπεδεύοντο πρὸς Ὀλύνθου ἐν τῷ ἰσθμῷ, καὶ ἀγορὰν ἔξω τῆς πόλεως ἐπεποίηντο. [1.62.2] στρατηγὸν μὲν οὖν τοῦ πεζοῦ παντὸς οἱ ξύμμαχοι ᾕρηντο Ἀριστέα, τῆς δὲ ἵππου Περδίκκαν· ἀπέστη γὰρ εὐθὺς πάλιν τῶν Ἀθηναίων καὶ ξυνεμάχει τοῖς Ποτειδεάταις, Ἰόλαον ἀνθ᾽ αὑτοῦ καταστήσας ἄρχοντα. [1.62.3] ἦν δὲ ἡ γνώμη τοῦ Ἀριστέως τὸ μὲν μεθ᾽ ἑαυτοῦ στρατόπεδον ἔχοντι ἐν τῷ ἰσθμῷ ἐπιτηρεῖν τοὺς Ἀθηναίους, ἢν ἐπίωσι, Χαλκιδέας δὲ καὶ τοὺς ἔξω ἰσθμοῦ ξυμμάχους καὶ τὴν παρὰ Περδίκκου διακοσίαν ἵππον ἐν Ὀλύνθῳ μένειν, καὶ ὅταν Ἀθηναῖοι ἐπὶ σφᾶς χωρῶσι, κατὰ νώτου βοηθοῦντας ἐν μέσῳ ποιεῖν αὑτῶν τοὺς πολεμίους. [1.62.4] Καλλίας δ᾽ αὖ ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸς καὶ οἱ ξυνάρχοντες τοὺς μὲν Μακεδόνας ἱππέας καὶ τῶν ξυμμάχων ὀλίγους ἐπὶ Ὀλύνθου ἀποπέμπουσιν, ὅπως εἴργωσι τοὺς ἐκεῖθεν ἐπιβοηθεῖν, αὐτοὶ δὲ ἀναστήσαντες τὸ στρατόπεδον ἐχώρουν ἐπὶ τὴν Ποτείδαιαν. [1.62.5] καὶ ἐπειδὴ πρὸς τῷ ἰσθμῷ ἐγένοντο καὶ εἶδον τοὺς ἐναντίους παρασκευαζομένους ὡς ἐς μάχην, ἀντικαθίσταντο καὶ αὐτοί, καὶ οὐ πολὺ ὕστερον ξυνέμισγον. [1.62.6] καὶ αὐτὸ μὲν τὸ τοῦ Ἀριστέως κέρας καὶ ὅσοι περὶ ἐκεῖνον ἦσαν Κορινθίων τε καὶ τῶν ἄλλων λογάδες ἔτρεψαν τὸ καθ᾽ ἑαυτοὺς καὶ ἐπεξῆλθον διώκοντες ἐπὶ πολύ· τὸ δὲ ἄλλο στρατόπεδον Ποτειδεατῶν καὶ Πελοποννησίων ἡσσᾶτο ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων καὶ ἐς τὸ τεῖχος κατέφυγεν.
[1.63.1] Ἐπαναχωρῶν δὲ ὁ Ἀριστεὺς ἀπὸ τῆς διώξεως, ὡς ὁρᾷ τὸ ἄλλο στράτευμα ἡσσημένον, ἠπόρησε μὲν ὁποτέρωσε διακινδυνεύσῃ χωρήσας, ἢ ἐπὶ τῆς Ὀλύνθου ἢ ἐς τὴν Ποτείδαιαν· ἔδοξε δ᾽ οὖν ξυναγαγόντι τοὺς μεθ᾽ αὑτοῦ ὡς ἐς ἐλάχιστον χωρίον δρόμῳ βιάσασθαι ἐς τὴν Ποτείδαιαν, καὶ παρῆλθε παρὰ τὴν χηλὴν διὰ τῆς θαλάσσης βαλλόμενός τε καὶ χαλεπῶς, ὀλίγους μέν τινας ἀποβαλών, τοὺς δὲ πλείους σώσας. [1.63.2] οἱ δ᾽ ἀπὸ τῆς Ὀλύνθου τοῖς Ποτειδεάταις βοηθοί (ἀπέχει δὲ ἑξήκοντα μάλιστα σταδίους καὶ ἔστι καταφανές), ὡς ἡ μάχη ἐγίγνετο καὶ τὰ σημεῖα ἤρθη, βραχὺ μέν τι προῆλθον ὡς βοηθήσοντες, καὶ οἱ Μακεδόνες ἱππῆς ἀντιπαρετάξαντο ὡς κωλύσοντες· ἐπειδὴ δὲ διὰ τάχους ἡ νίκη τῶν Ἀθηναίων ἐγίγνετο καὶ τὰ σημεῖα κατεσπάσθη, πάλιν ἐπανεχώρουν ἐς τὸ τεῖχος καὶ οἱ Μακεδόνες παρὰ τοὺς Ἀθηναίους· ἱππῆς δ᾽ οὐδετέροις παρεγένοντο. [1.63.3] μετὰ δὲ τὴν μάχην τροπαῖον ἔστησαν οἱ Ἀθηναῖοι καὶ τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους ἀπέδοσαν τοῖς Ποτειδεάταις· ἀπέθανον δὲ Ποτειδεατῶν μὲν καὶ τῶν ξυμμάχων ὀλίγῳ ἐλάσσους τριακοσίων, Ἀθηναίων δὲ αὐτῶν πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν καὶ Καλλίας ὁ στρατηγός. [1.64.1] τὸ δὲ ἐκ τοῦ ἰσθμοῦ [τεῖχος] εὐθὺς οἱ Ἀθηναῖοι ἀποτειχίσαντες ἐφρούρουν· τὸ δ᾽ ἐς τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον ἦν· οὐ γὰρ ἱκανοὶ ἐνόμιζον εἶναι ἔν τε τῷ ἰσθμῷ φρουρεῖν καὶ ἐς τὴν Παλλήνην διαβάντες τειχίζειν, δεδιότες μὴ σφίσιν οἱ Ποτειδεᾶται καὶ οἱ ξύμμαχοι γενομένοις δίχα ἐπίθωνται. [1.64.2] καὶ πυνθανόμενοι οἱ ἐν τῇ πόλει Ἀθηναῖοι τὴν Παλλήνην ἀτείχιστον οὖσαν, χρόνῳ ὕστερον πέμπουσιν ἑξακοσίους καὶ χιλίους ὁπλίτας ἑαυτῶν καὶ Φορμίωνα τὸν Ἀσωπίου στρατηγόν· ὃς ἀφικόμενος ἐς τὴν Παλλήνην καὶ ἐξ Ἀφύτιος ὁρμώμενος προσήγαγε τῇ Ποτειδαίᾳ τὸν στρατὸν κατὰ βραχὺ προϊὼν καὶ κείρων ἅμα τὴν γῆν, ὡς δὲ οὐδεὶς ἐπεξῄει ἐς μάχην, ἀπετείχισε τὸ ἐκ τῆς Παλλήνης [τεῖχος]. [1.64.3] καὶ οὕτως ἤδη κατὰ κράτος ἡ Ποτείδαια ἀμφοτέρωθεν ἐπολιορκεῖτο καὶ ἐκ θαλάσσης ναυσὶν ἅμα ἐφορμούσαις. [1.65.1] Ἀριστεὺς δὲ ἀποτειχισθείσης αὐτῆς καὶ ἐλπίδα οὐδεμίαν ἔχων σωτηρίας, ἢν μή τι ἀπὸ Πελοποννήσου ἢ ἄλλο παρὰ λόγον γίγνηται, ξυνεβούλευε μὲν πλὴν πεντακοσίων ἄνεμον τηρήσασι τοῖς ἄλλοις ἐκπλεῦσαι, ὅπως ἐπὶ πλέον ὁ σῖτος ἀντίσχῃ, καὶ αὐτὸς ἤθελε τῶν μενόντων εἶναι· ὡς δ᾽ οὐκ ἔπειθε, βουλόμενος τὰ ἐπὶ τούτοις παρασκευάζειν καὶ ὅπως τὰ ἔξωθεν ἕξει ὡς ἄριστα, ἔκπλουν ποιεῖται λαθὼν τὴν φυλακὴν τῶν Ἀθηναίων. [1.65.2] καὶ παραμένων ἐν Χαλκιδεῦσι τά τε ἄλλα ξυνεπολέμει καὶ Σερμυλιῶν λοχήσας πρὸς τῇ πόλει πολλοὺς διέφθειρεν, ἔς τε τὴν Πελοπόννησον ἔπρασσεν ὅπῃ ὠφελία τις γενήσεται. μετὰ δὲ τῆς Ποτειδαίας τὴν ἀποτείχισιν Φορμίων μὲν ἔχων τοὺς ἑξακοσίους καὶ χιλίους τὴν Χαλκιδικὴν καὶ Βοττικὴν ἐδῄου καὶ ἔστιν ἃ καὶ πολίσματα εἷλεν.

[1.62.1] Οι Ποτιδαιάτες και οι Πελοποννήσιοι με τον Αριστέα περίμεναν τους Αθηναίους στρατοπεδευμένοι στον ισθμό, προς το μέρος της Ολύνθου, και είχαν οργανώσει αγορά έξω από τα τείχη. [1.62.2] Είχαν ορίσει αρχηγό του πεζικού τον Αριστέα και αρχηγό του ιππικού τον Περδίκκα, ο οποίος είχε πάλι εγκαταλείψει τους Αθηναίους και είχε συμμαχήσει με τους Ποτιδαιάτες, αφήνοντας τοποτηρητή στην Μακεδονία τον Ιόλαο. [1.62.3] Το σχέδιο του Αριστέα ήταν να κρατήσει τον δικό τους στρατό στον ισθμό και να περιμένουν εκεί τυχόν αθηναϊκή επίθεση, ενώ οι Χαλκιδείς και οι άλλοι σύμμαχοι (που ήσαν πέρα απ᾽ τον ισθμό) μαζί με τους διακόσιους ιππείς του Περδίκκα, θα έμεναν στην Όλυνθο ώστε, όταν οι Αθηναίοι θα προχωρούσαν εναντίον του στρατού του Αριστέα, να τους επιτεθούν από πίσω και να βρεθούν έτσι οι Αθηναίοι ανάμεσα σε δύο παρατάξεις. [1.62.4] Αλλά ο Αθηναίος στρατηγός Καλλίας και οι συνάδελφοί του έστειλαν στην Όλυνθο το μακεδονικό ιππικό και μερικούς συμμάχους, ώστε να εμποδίσουν τις εχθρικές δυνάμεις που ήσαν εκεί να κινηθούν, και ο ίδιος με τον υπόλοιπο στρατό σήκωσε το στρατόπεδο και προχώρησε προς την Ποτίδαια. [1.62.5] Όταν έφτασαν στον ισθμό και είδαν τους αντιπάλους να ετοιμάζονται για μάχη, αντιπαρατάχτηκαν και αυτοί και αμέσως ύστερα άρχισε η συμπλοκή. [1.62.6] Η πτέρυγα όπου ήταν αρχηγός ο Αριστεύς με τους διαλεχτούς Κορινθίους και άλλους νίκησε τους αντιπάλους της και τους κατεδίωξε σε μεγάλη απόσταση, αλλά ο υπόλοιπος στρατός των Ποτιδαιατών και των Πελοποννησίων νικήθηκε από τους Αθηναίους και κατέφυγε πίσω από το τείχος της πολιτείας.
[1.63.1] Όταν ο Αριστεύς γύρισε από την καταδίωξη και είδε πως ο υπόλοιπος στρατός είχε νικηθεί, βρέθηκε σε αμηχανία προς τα πού να προχωρήσει, την Ποτίδαια ή την Όλυνθο. Αποφάσισε να παρατάξει τον στρατό του σε όσο το δυνατόν πυκνότερη τάξη και να εκβιάσει τρέχοντας την διάβασή του προς την Ποτίδαια όπου κατόρθωσε να μπει με μεγάλη δυσκολία και κάτω από συνεχή χτυπήματα, προχωρώντας από την μεριά της θάλασσας κατά μήκος του κυματοθραύστη. Έχασε λίγους στρατιώτες και τους περισσότερους τους έσωσε. [1.63.2] Οι σύμμαχοι των Ποτιδαιατών που ήσαν στην Όλυνθο (η απόσταση μεταξύ Ολύνθου και Ποτίδαιας είναι εξήντα περίπου στάδια, πεδιάδα, όπου τίποτε δεν σταματάει το βλέμμα) όταν είχαν υψωθεί τα σήματα και είχε αρχίσει η μάχη, προχώρησαν λίγο για να βοηθήσουν, αλλά, ταυτόχρονα, το μακεδονικό ιππικό αντιπαρατάχτηκε για να τους εμποδίσει και, όταν η νίκη των Αθηναίων συμπληρώθηκε γρήγορα και οι Ποτιδαιάτες κατέβασαν τα σήματα, οι Ολύνθιοι αποτραβήχτηκαν πίσω από τα τείχη τους και το μακεδονικό ιππικό ενώθηκε με τους Αθηναίους. Το ιππικό δεν πολέμησε ούτε από την μία μεριά ούτε από την άλλη. [1.63.3] Μετά την μάχη οι Αθηναίοι έστησαν τρόπαιο και δέχτηκαν εκεχειρία για να σηκώσουν οι Ποτιδαιάτες τους νεκρούς τους. Οι Ποτιδαιάτες και οι σύμμαχοι τους έχασαν τριακόσιους περίπου στρατιώτες, ενώ από τους Αθηναίους σκοτώθηκαν εκατόν πενήντα. Μεταξύ τους και ο στρατηγός Καλλίας.
[1.64.1] Οι Αθηναίοι έχτισαν αμέσως ένα πολιορκητικό τείχος αντίκρυ στο τείχος στου ισθμού και το φρουρούσαν, αλλά δεν έχτισαν τείχος από το μέρος της Παλλήνης, γιατί έκριναν ότι δεν είχαν αρκετές δυνάμεις, ώστε και τον ισθμό να φρουρούν και να περάσουν στην Παλλήνη για να χτίσουν το τείχος. Φοβόνταν μήπως, αν χωρίσουν τις δυνάμεις τους, τους επιτεθούν οι Ποτιδαιάτες και οι σύμμαχοί τους. [1.64.2] Όταν πληροφορήθηκαν στην Αθήνα ότι η Παλλήνη έμενε ατείχιστη, έστειλαν αργότερα χίλιους εξακόσιους οπλίτες, με αρχηγό τον Φορμίωνα του Ασωπίου, ο οποίος έφτασε στην Παλλήνη και, έχοντας βάση την Άφυτη, βάδισε βραδυπορώντας προς την Ποτίδαια, καταστρέφοντας τα σπαρτά και τα δέντρα. Ύστερα, καθώς δεν έβγαινε κανείς από την Ποτίδαια για να δώσει μάχη, έχτισε ένα πολιορκητικό τείχος αντίκρυ στο τείχος της Παλλήνης. [1.64.3] Έτσι η Ποτίδαια βρέθηκε στενά πολιορκημένη από τις δύο μεριές, ενώ από το μέρος της θάλασσας φρουρούσαν τα πολεμικά.
[1.65.1] Όταν συμπληρώθηκε ο αποκλεισμός, ο Αριστεύς, μη έχοντας άλλη ελπίδα σωτηρίας εκτός από μια ανέλπιστη βοήθεια από την Πελοπόννησο ή άλλο απροσδόκητο γεγονός, πρότεινε να μείνουν μέσα στην πολιτεία μόνο πεντακόσιοι και οι άλλοι να φύγουν με καράβια μόλις φυσήξει δυνατός άνεμος. Έτσι, τα τρόφιμα θα αρκούσαν για πολύ περισσότερο. Ο ίδιος προσφερόταν να μείνει. Αλλά δεν τους έπεισε και τότε, θέλοντας ν᾽ αντιμετωπίσει την περίσταση κατά τον καλύτερο τρόπο και να οργανώσει την απ᾽ έξω βοήθεια όσο το δυνατόν καλύτερα, έφυγε με καράβι, ξεφεύγοντας την προσοχή των Αθηναίων. [1.65.2] Πήγε στους Χαλκιδείς και πολέμησε μαζί τους. Μεταξύ άλλων έστησε ενέδρα στους Σερμυλίους και σκότωσε πολλούς μπροστά στην πολιτεία. Ενεργούσε και στην Πελοπόννησο για να πετύχει να του σταλεί βοήθεια. Μετά τον αποκλεισμό της Ποτίδαιας, ο Φορμίων με τους χίλιους εξακόσιους οπλίτες επιδόθηκε στην καταστροφή της Χαλκιδικής και της Βοττικής, όπου μάλιστα κυρίεψε και μερικά χωριά.