γ) Συμβιβαστική πρόταση του Σωκράτη.
Η συντροφιά τα βρήκε αυτά σωστά και όλοι συγχάρηκαν τον Ιππία. Ο Καλλίας είπε ότι με κανένα τρόπο δε θα με άφηνε να φύγω, και με παρακαλούσαν να εκλέξω επιστάτη. Τότε τους είπα πως δε μας κολακεύει να βάλουμε επιστάτη στη συζήτηση. Γιατί είναι σωστό —στην περίπτωση που αυτός που θα εκλέγαμε θα ᾽ναι κατώτερός μας— να εποπτεύει ανωτέρους του ένας κατώτερος; και ισάξιός μας να είναι, πάλι δεν είναι σωστό· γιατί ο ισάξιος τί παραπάνω από μας θα κάνει; [338c] «Εκλέξτε λοιπόν έναν ανώτερο από σας», θα ᾽λεγε κανείς. Αν θέλετε όμως τη γνώμη μου, δε γίνεται να διαλέξετε σοφότερον από τον Πρωταγόρα — αυτή είναι η αλήθεια. Βέβαια, μπορεί να διαλέξετε κάποιον που δεν είναι ανώτερος, αλλά έτσι θα πείτε· ούτε αυτό όμως θα κολάκευε το συνομιλητή μου, να του ορίσετε επόπτη, σαν να ᾽ναι ένας ασήμαντος· όσο για μένα, το πράγμα δεν έχει καμιά σημασία. Ωστόσο ακούστε την πρότασή μου, για να συνεχιστεί η συνεδρίαση κι ο διάλογός μας, μια κι αυτή είναι η επιθυμία σας: αν ο Πρωταγόρας δε θέλει [338d] να δίνει απαντήσεις, αυτός να κάνει ερωτήσεις κι εγώ θα του δίνω απαντήσεις· σύγχρονα θα προσπαθήσω να του δείξω πώς πρέπει —κατά τη γνώμη μου— να δίνει απαντήσεις εκείνος που απαντά· κι αφού εγώ του δώσω απαντήσεις σ᾽ όσες ερωτήσεις θα θελήσει να μου κάμει αυτός, ας μου υποσχεθεί ότι κι ο ίδιος με τη σειρά του και με τον ίδιο τρόπο θα πάρει το ρόλο μου. Τώρα, αν δείξει ότι δεν είναι πρόθυμος να δίνει απαντήσεις πάνω σ᾽ αυτό που τον ρωτώ, τότε κι εγώ κι εσείς μαζί μου θα του ζητήσουμε τη χάρη που ζητήσατε κι εσείς από μένα: να μη γίνει αίτιος να διαλυθεί η συνεδρίαση· [338e] για την υπόθεση αυτή δε χρειάζεται ένας επόπτης, αλλά εσείς όλοι μαζί θα εποπτεύετε. Όλοι εγκρίνανε αυτή τη λύση· και ο Πρωταγόρας —δε του πολυάρεσε βέβαια, αλλά τί να κάνει;— αναγκάστηκε να συμφωνήσει πως θα κάνει ερωτήσεις και, αφού ρωτήσει όσα του χρειάζονται, με τη σειρά του θα υποστηρίξει τις απόψεις του δίνοντας σύντομες απαντήσεις.