(Από την πάροδο που οδηγεί στην πόλη εισέρχεται ο Παιδαγωγός,
που συνοδεύει τους δύο γιους της Μήδειας.)

ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ
Παλαιό απόχτημα του σπιτιού της δέσποινάς μου,
50τί στέκεις έτσι έρημη στην πύλη
και μιλώντας μόνη ανιστορείς τα βάσανά σου;
Πώς και θέλησε η Μήδεια να μείνει μονάχη, χωρίς εσένα;
ΤΡ. Γέροντα που συνοδεύεις τα παιδιά του Ιάσονα,
για τον καλό τον δούλο είναι συμφορά
55όταν τα πράγματα έρχονται άσχημα για τους κυρίους·
η καρδιά του σπαράζει.
Εγώ ένιωσα τώρα τέτοια οδύνη,
ώστε με συνεπήρε ο πόθος να έρθω εδώ
για να ιστορήσω σε γη και ουρανό τα πάθη της δέσποινας.
ΠΑ. Δεν έπαψε ακόμα να οδύρεται η δύσμοιρη;
60ΤΡ. Σε ζηλεύω· το κακό είναι στην αρχή, δεν έφτασε καλά καλά στη μέση.
ΠΑ. Αχ ανόητη — αν μπορώ να μιλήσω έτσι για τους κυρίους μου.
Δεν γνωρίζει τίποτα για τα νεότερα κακά.
ΤΡ. Τι έγινε, γέροντα; Μην αρνηθείς να μου πεις.
ΠΑ. Τίποτα. Μετάνιωσα και για όσα είπα πριν.
65ΤΡ. Μη, στα γένια που τρέφεις, μη μου το κρύψεις.
Μοιράζομαι μαζί σου τη μοίρα του δούλου.
Αν πρέπει να σωπάσω, θα σωπάσω.
ΠΑ. Βρέθηκα εκεί που παίζουνε πεσσούς,
στο μέρος όπου κάθονται οι γέροντες
γύρω από τα ιερά νερά της Πειρήνης,
και κάνοντας πως δεν ακούω άκουσα κάποιον που έλεγε
ότι ο Κρέοντας, ο δυνάστης τούτης της χώρας,
70θέλει να διώξει, λέει, από τη γη της Κορίνθου
παιδιά και μητέρα μαζί.
Αν είναι αλήθεια ο λόγος που άκουσα,
δεν το γνωρίζω — θα ᾽θελα να μην είναι.
ΤΡ. Και θα ανεχθεί ο Ιάσων —ό,τι και να τον χωρίζει
75από τη μητέρα τους— να έχουν τα παιδιά του τέτοια τύχη;
ΠΑ. Οι παλαιοί δεσμοί δεν μετράνε όσο οι καινούργιοι.
Εκείνον τίποτα δεν τον δένει πια με τούτο το σπίτι.
ΤΡ. Χαθήκαμε τότε, αν, προτού κοπάσει εκείνο το κακό,
ρίξουμε νέο απάνω στο παλιό.
80ΠΑ. Εσύ ωστόσο —δεν είναι ώρα να το μάθει αυτό η δέσποινα—
κρατήσου ήρεμη και σιωπή για ό,τι άκουσες.
ΤΡ. Παιδιά μου, ακούτε πώς σας φέρεται ο πατέρας;
Tον θάνατό του βέβαια δεν τον εύχομαι —είναι ο κύριός μου—,
όμως γίνεται πια φανερό πως για τους φίλους είναι κίβδηλος.
85ΠΑ. Και ποιός δεν είναι; Τώρα κατάλαβες ότι ο καθένας
αγαπάει πιο πολύ τον εαυτό του παρά τους άλλους,
[άλλοι δικαίως, άλλοι μονάχα για το κέρδος,]
τώρα που ο πατέρας, για το κρεβάτι, δεν αγαπάει τα παιδιά του;
ΤΡ. Πηγαίνετε μέσα, παιδιά μου — όλα θα πάνε καλά.
90Εσύ κράτα όσο γίνεται μακριά τα παιδιά,
μην πλησιάσουν τη μαινόμενη μητέρα τους.
Μόλις τώρα είδα πώς αγριεύτηκε με τα παιδιά το μάτι της,
μάτι οργισμένου ταύρου — λες και ήθελε να κάνει κάτι.
Δεν θα κοπάσει το μένος της —το ξέρω καλά—
προτού να κατακεραυνώσει κάποιον.
95Ας κάνει μονάχα ό,τι κάνει στους εχθρούς, όχι στους φίλους.