[6.34.9] Ακούστε με, λοιπόν. Πρώτ᾽ απ᾽ όλα τολμήσετε αυτά που σας πρότεινα, ειδάλλως ετοιμαστείτε, τουλάχιστον, για πόλεμο με όλα τα άλλα μέσα και ο καθένας ας εμποτισθεί με την ιδέα ότι η περιφρόνηση προς τον εχθρό φανερώνεται με πράξεις ανδρείας, αλλά ότι θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμο αν, από τώρα —και έχοντας τον φόβο ότι αντιμετωπίζετε άμεσο κίνδυνο— θεωρήσετε ότι, ασφαλέστατο είναι να κάνετε όλες τις προετοιμασίες που χρειάζονται. Ξέρω καλά ότι ο εχθρός έχει ξεκινήσει εναντίον μας και βρίσκεται στον δρόμο. Σε λίγο θα είναι εδώ».
[6.35.1] Αυτά, περίπου, είπε ο Ερμοκράτης και προκάλεσαν μεγάλη διχογνωμία στον λαό των Συρακουσών. Άλλοι υποστήριζαν ότι σε καμιά περίπτωση δεν θα έρχονταν οι Αθηναίοι και ότι τα όσα λέει ο Ερμοκράτης δεν είναι αλήθεια. Άλλοι έλεγαν ότι, κι αν ακόμη έρθουν οι Αθηναίοι, τί κακό θα μπορούσαν να προκαλέσουν που να μην πάθαιναν με το παραπάνω οι ίδιοι; Άλλοι πάλι, με απόλυτη περιφρόνηση, θεωρούσαν το πράγμα γελοίο. Λίγοι ήσαν εκείνοι που πίστευαν τον Ερμοκράτη και φοβόνταν το μέλλον. [6.35.2] Ανέβηκε στο βήμα ο Αθηναγόρας. Ήταν αρχηγός των δημοκρατικών και είχε, την στιγμή εκείνη, την μεγαλύτερη επιρροή επάνω στον λαό. Είπε, περίπου, τα ακόλουθα:
[6.36.1] «Όποιος δεν θέλει να φανούν οι Αθηναίοι τόσο ανόητοι ώστε να έρθουν εδώ να πέσουν στα χέρια μας ή δειλός είναι ή δεν είναι καλός πολίτης. Όσο για εκείνους που διαδίδουν τα τέτοια και σας κάνουν να τρομάζετε, δεν μου προκαλεί έκπληξη το θράσος τους, όσο η ανοησία τους, αν νομίζουν ότι οι σκοποί τους δεν είναι φανεροί. [6.36.2] Όταν ανησυχούν μερικοί για τον εαυτό τους, τότε επιδιώκουν να προκαλέσουν τον γενικό φόβο στην πολιτεία και να τον χρησιμοποιήσουν για να κρύψουν τους σκοπούς τους. Και στην τωρινή περίσταση, σ᾽ αυτό τείνουν οι πληροφορίες αυτές, που δεν φύτρωσαν μόνες τους, αλλά είναι έργο των ίδιων αυτών ανθρώπων που πάντα επιδιώκουν να προκαλούν αναταραχή. [6.36.3] Αλλά εσείς, αν σκεφθείτε σωστά, δεν θα λάβετε υπόψη τα όσα αυτοί διαδίδουν για να κρίνετε και να εκτιμήσετε τί είναι πιθανό να συμβεί, αλλά θα λάβετε υπόψη τί θα έκαναν άνθρωποι εξαιρετικά ικανοί και με μεγάλη πείρα, όπως είναι —καθώς το υποστηρίζω— οι Αθηναίοι. [6.36.4] Δεν είναι, δηλαδή, πιθανόν ν᾽ αφήσουν πίσω τους τούς Πελοποννησίους χωρίς να έχουν τερματίσει εκεί οριστικά τον πόλεμο και να έρθουν εδώ χωρίς καμιά ανάγκη, ν᾽ αρχίσουν καινούργιο πόλεμο, όχι μικρότερο από τον άλλο, γιατί καθώς εγώ, τουλάχιστον, πιστεύω θα πρέπει να είναι πολύ ευτυχείς που εμείς, τόσες και τόσο σπουδαίες πολιτείες, δεν ξεκινήσαμε εναντίον τους.
[6.37.1] »Αλλ᾽ αν, όπως λέγεται, έρχονταν, θεωρώ ότι η Σικελία είναι ικανότερη από την Πελοπόννησο να τους νικήσει, επειδή είναι καλύτερα προετοιμασμένη σε όλα. Η δική μας πολιτεία, μόνη, είναι πολύ ισχυρότερη από την εκστρατεία που, καθώς λένε, έρχεται εναντίον μας, ακόμα κι αν ήταν διπλασία σε δύναμη. Όσο ξέρω, δεν θα μπορούσαν να μεταφέρουν άλογα και δεν θα ήσαν σε θέση να τα προμηθευτούν εδώ, εκτός από λίγα απ᾽ τους Εγεσταίους, ούτε θα μπορούσαν να μεταφέρουν με καράβια οπλίτες ισάριθμους με τους δικούς μας —γιατί είναι ήδη δύσκολο να επιχειρήσουν τόσο μακρύ ταξίδι και να έρθουν εδώ ακόμα και με ξεφόρτωτα καράβια— αλλά και ο υπόλοιπος εφοδιασμός, όσος χρειάζεται να έχουν για εκστρατεία εναντίον πολιτείας τόσο μεγάλης, δεν θα ήταν μικρός. [6.37.2] Και τόσο πολύ βαθιά είναι η πεποίθησή μου, ώστε νομίζω ότι και αν ακόμα είχαν εδώ στην διάθεσή τους μια πολιτεία μεγάλη όσο είναι οι Συρακούσες και την έκαναν βάση τους στα σύνορά μας και μας πολεμούσαν απ᾽ εκεί, πάλι δεν θα μπορούσαν ν᾽ αποφύγουν την ολοκληρωτική καταστροφή. Πόσο μάλλον σε μια Σικελία που ολόκληρη θα τους είναι εχθρική —γιατί θα συνασπιστεί— όπου δεν θα έχουν παρά ένα παραλιακό στρατόπεδο που θ᾽ αποτελείται από σκηνές και μόλις θα έχει τον απαραίτητο ανεφοδιασμό. Κι από το στρατόπεδο αυτό θα τους εμπόδιζε το ιππικό μας ν᾽ απομακρυνθούν. Με μια λέξη, νομίζω ότι οι δυνάμεις μας είναι τόσο πολύ ανώτερες, ώστε δεν θα μπορούσαν ούτε το πόδι να πατήσουν στην στεριά.