[5.59.4] Οι περισσότεροι από τους Αργείους δεν καταλάβαιναν πόσο δύσκολη ήταν η θέση τους. Αντίθετα, νόμιζαν ότι θα δώσουν μάχη με ευνοϊκούς όρους και ότι είχαν απομονώσει στο έδαφός τους και κοντά στην πολιτεία τους, τους Λακεδαιμονίους. [5.59.5] Αλλά ενώ ακόμα δεν είχε αρχίσει η συμπλοκή, δύο Αργείοι, ο Θράσυλος, ο οποίος ήταν ένας από τους πέντε στρατηγούς και ο Αλκίφρων, πρόξενος των Λακεδαιμονίων, πήγαν και βρήκαν τον Άγι για να του συστήσουν να μην δώσει μάχη. Οι Αργείοι, του είπαν, είναι έτοιμοι, αν οι Λακεδαιμόνιοι έχουν παράπονα, να δεχτούν μια δίκαιη διαιτησία και να κάνουν σπονδές για να έχουν πια μεταξύ τους ειρήνη.
[5.60.1] Οι δύο Αργείοι μίλησαν έτσι από δική τους πρωτοβουλία και χωρίς εντολή του λαού. Και ο Άγις δέχτηκε, μόνος του κι αυτός, την πρόταση, χωρίς να ζητήσει την γνώμη περισσοτέρων και χωρίς καν να την ανακοινώσει (παρά μόνο σ᾽ έναν από τους άρχοντες, ο οποίος ήταν μαζί του στην εκστρατεία) κι έκανε τετράμηνη ανακωχή για να εκτελέσουν, στο διάστημα αυτό, τις υποχρεώσεις τους οι Αργείοι. Πήρε αμέσως τον στρατό του κι έφυγε χωρίς να δώσει καμιά εξήγηση στους άλλους συμμάχους. [5.60.2] Οι Λακεδαιμόνιοι και οι σύμμαχοι υπάκουσαν στις διαταγές του από σεβασμό προς τον νόμο, αλλά οι στρατιώτες, μεταξύ τους, κατηγορούσαν έντονα τον Άγι γιατί πίστευαν ότι, ενώ είχαν την ευκαιρία να δώσουν μάχη με πολύ ευνοϊκές συνθήκες, έχοντας τον εχθρό κυκλωμένο παντού, από πεζικό και ιππικό, γύριζαν τώρα πίσω χωρίς να έχουν επιχειρήσει τίποτε μετά από τόση προετοιμασία. [5.60.3] Πραγματικά, ποτέ άλλοτε δεν είχε γίνει τόσο λαμπρή συγκέντρωση ελληνικού στρατού και τούτο φάνηκε περισσότερο όταν, στην Νεμέα, είχαν συγκεντρωθεί οι Λακεδαιμόνιοι με όλο τον στρατό τους, οι Αρκάδες, οι Βοιωτοί, οι Κορίνθιοι, οι Σικυώνιοι, οι Πελληνείς, οι Φλειάσιοι και οι Μεγαρείς, όλοι στρατιώτες διαλεχτοί από την κάθε πολιτεία. Και οι δυνάμεις αυτές φαίνονταν άξιες ν᾽ αντιμετωπίσουν όχι μόνο τους Αργείους και τους συμμάχους τους, αλλά αντίπαλο που θα είχε διπλάσια δύναμη. [5.60.4] Με κατηγορίες εναντίον του Άγι, ο στρατός αποσύρθηκε και οι διάφορες μονάδες γύρισαν η καθεμιά στην πατρίδα της. [5.60.5] Αλλά και οι Αργείοι κατηγορούσαν πολύ έντονα τους δυο που έκαναν την ανακωχή χωρίς την έγκριση του Δήμου, γιατί νόμιζαν κι εκείνοι ότι ποτέ δεν θα τους παρουσιαστεί καλύτερη ευκαιρία και ότι είχαν αφήσει τους Λακεδαιμονίους να ξεφύγουν, ενώ μπορούσαν να δώσουν μάχη έχοντας πολλούς και διαλεχτούς συμμάχους και κοντά στην πολιτεία τους. [5.60.6] Επιστρέφοντας, λοιπόν, λίγο πριν μπουν στην πολιτεία —στο Χάραδρο, τόπο όπου δικάζουν τα στρατιωτικά αδικήματα— άρχισαν να λιθοβολούν τον Θράσυλο που κατόρθωσε να ξεφύγει προσπέφτοντας σ᾽ έναν βωμό, η περιουσία του, όμως δημεύτηκε.
[5.61.1] Μετά απ᾽ αυτά έφτασε βοήθεια από την Αθήνα, χίλιοι οπλίτες και τριακόσιοι ιππείς με στρατηγούς τον Λάχητα και τον Νικόστρατο, αλλά οι Αργείοι (που δεν ήσαν πρόθυμοι να καταγγείλουν την ανακωχή με τους Λακεδαιμονίους) τους παρακάλεσαν να φύγουν και δεν τους άφηναν, καθώς το ζητούσαν, να παρουσιαστούν και να μιλήσουν στον Δήμο έως την στιγμή που οι Μαντινείς και οι Ηλείοι που ήσαν ακόμα εκεί, ζητώντας το μ᾽ επιμονή, ανάγκασαν τους Αργείους να το δεχτούν. [5.61.2] Και τότε οι Αθηναίοι και ο Αλκιβιάδης που είχε πάει πρέσβης στο Άργος μίλησαν στους Αργείους και στους άλλους συμμάχους και τους είπαν ότι δεν είχαν ενεργήσει νόμιμα κάνοντας ανακωχή χωρίς τους άλλους συμμάχους και ότι τώρα που είχαν φτάσει, σύγκαιρα, οι αθηναϊκές ενισχύσεις, έπρεπε να ξαναρχίσουν τον πόλεμο. [5.61.3] Έπεισαν τους συμμάχους με τα επιχειρήματά τους και εκστρατεύσαν όλοι μαζί, εκτός από τους Αργείους, εναντίον του Ορχομενού της Αρκαδίας. Οι Αργείοι, αν και παραδέχτηκαν τα επιχειρήματα, δεν ξεκίνησαν αμέσως, αλλά αργότερα εκστρατεύσαν κι εκείνοι. [5.61.4] Έστησαν στρατόπεδο και πολιορκούσαν τον Ορχομενό όλοι μαζί, κάνοντας και εφόδους. Ήθελαν να κυριέψουν την πολιτεία επειδή, μεταξύ άλλων, βρίσκονταν στον Ορχομενό όμηροι από την Αρκαδία, τους οποίους οι Λακεδαιμόνιοι είχαν στείλει εκεί. [5.61.5] Επειδή το τείχος τους ήταν αδύνατο και ο στρατός που τους πολιορκούσε πολυάριθμος, οι Ορχομένιοι, που δεν έβλεπαν να έρχεται καμιά βοήθεια, φοβήθηκαν μην πάθουν συμφορά και συνθηκολόγησαν. Δέχτηκαν να μπουν στην συμμαχία, να δώσουν ομήρους στους Μαντινείς και να παραδώσουν τους ομήρους που φύλαγαν για λογαριασμό των Λακεδαιμονίων.
[5.62.1] Αφού κυρίεψαν τον Ορχομενό, οι σύμμαχοι έκαναν σύσκεψη για ν᾽ αποφασίσουν πού έπρεπε πρώτα να εκστρατεύσουν. Οι Ηλείοι ζητούσαν να πάνε στο Λέπρεον, ενώ οι Μαντινείς ζητούσαν να στραφούν εναντίον της Τεγέας. Οι Αργείοι και οι Αθηναίοι υποστήριζαν τους Μαντινείς. [5.62.2] Οι Ηλείοι οργίστηκαν επειδή δεν αποφασίστηκε να χτυπήσουν το Λέπρεον και γύρισαν στην πατρίδα τους. Οι άλλοι σύμμαχοι άρχισαν να ετοιμάζονται στην Μαντίνεια για να προχωρήσουν εναντίον της Τεγέας. Μερικοί μάλιστα Τεγεάτες, που βρίσκονταν μέσα στην πολιτεία, ήσαν έτοιμοι να τους την παραδώσουν.