ΑΜΦ. Πήγαινε τώρα την εστία να χαιρετήσεις,
600δώσε να ιδούν την όψη σου τα πατρικά σου,
γιατί θα φτάσει ο βασιλιάς τώρα να σύρει
τα τέκνα, τη γυναίκα σου κι εμέ να σφάξει·
μα μένοντας εδώ όλα θα τα κατορθώσεις
κι ασφαλισμένος θα κερδίσεις· και την πόλη
μη την ταράξεις πριν τελειώσεις τα εδώ πρώτα.
ΗΡΑ. Έτσι θα κάμω· καλά τα ᾽πες· πάγω μέσα
και μια κι ανέβηκ᾽ απ᾽ τ᾽ ανήλιαγα τα βάθη
του Κάτω Κόσμου και της Περσεφόνης, πρέπει
με τιμή τους σπιτικούς θεούς να χαιρετήσω.
610ΑΜΦ. Και πράγματι κατέβηκες στον Άδη, ω γιε μου;
ΗΡΑ. Κι έφερα το τρικέφαλο θεριό στη μέρα.
ΑΜΦ. Σε μάχη πήρες το ή η θεά σ᾽ το ᾽καμε δώρο;
ΗΡΑ. Σε μάχη· ευτύχησα να ιδώ των μυστών τα όργια.
ΑΜΦ. Κι είναι στο σπίτι του Ευρυσθέα το θεριό τώρα;
ΗΡΑ. Το ᾽χουν το δάσος της Χθονίας κι η Ερμιόνη.
ΑΜΦ. Και δεν το ξέρει ο Ευρυσθέας που απ᾽ τη γην ανέβης;
ΗΡΑ. Όχι· τι πρώτα ήρθα να ιδώ τα εδώ πώς είναι.
ΑΜΦ. Και πώς τόσον καιρό ήσουνα κάτου στο χώμα;
ΗΡΑ. Άργησα φέρνοντας στον κόσμο τον Θησέα.
620ΑΜΦ. Και πού ᾽ναι τος; ή στην πατρίδα του έχει πάγει;
ΗΡΑ. Πάει φεύγοντας όλο χαρά για την Αθήνα.
Παιδιά μου, τον πατέρα σας μέσ᾽ ακλουθάτε·
το έμπα σας τώρ᾽ είναι καλύτερο από το έβγα.
Πάρετε θάρρος και το ρέμα των ματιών σας
μην τ᾽ απολάτε και, ω γυναίκα μου εσύ, μάσε
τον νου σου και πάψε να τρέμεις και πια αφήστε
να με κρατάτε από το ρούχο, τι δεν είμαι
δα φτερωτός να φύγω από τους αγαπητούς μου.
Α!
δεν μ᾽ απολάνε, μα περσότερο κρεμιούνται
630απ᾽ τα ρούχα μου· ποιός κίνδυνος μεγάλος;
Θενα σας σύρω σαν βαρκούλες με τα χέρια
καράβι εγώ· κι όμως, βοήθεια δεν αρνιούμαι
στα παιδιά μου. Κι είναι όλ᾽ οι άνθρωποι το ίδιο·
γιατί αγαπούνε τα παιδιά τους κι οι μεγάλοι
κι οι τιποτένιοι· μα διαφέρουνε μονάχα
στο χρήμα, γιατί άλλοι έχουνε κι άλλοι δεν έχουν·
μα είναι φιλότεκν᾽ η γενιά όλη των ανθρώπων.