[94] Διάβασε και τον νόμο για τους διαιτητές.

ΝΟΜΟΣ
[Αν κάποιοι διαφωνούν μεταξύ τους για ιδιωτικές συμφωνίες και θέλουν να εκλέξουν έναν οποιονδήποτε διαιτητή, έχουν το δικαίωμα να εκλέξουν όποιον θέλουν. Όταν όμως συμφωνήσουν για την εκλογή, πρέπει να σέβονται την απόφασή του και να μην μεταφέρουν έπειτα την ίδια διαφορά από αυτόν σε άλλο δικαστήριο, αλλά η απόφαση του διαιτητή να είναι ανέκκλητη.]

[95] Κάλεσε τώρα τον ίδιο τον Στράτωνα, ο οποίος ήταν το θύμα των ραδιουργιών αυτών· οπωσδήποτε θα του επιτραπεί να παρουσιασθεί στο δικαστήριο.
Ο άνθρωπος αυτός, Αθηναίοι, είναι ίσως φτωχός, αλλά ασφαλώς δεν είναι κακοήθης. Όταν ήταν πολίτης, είχε λάβει μέρος μαζί με τους συνομηλίκους του σε όλες τις εκστρατείες χωρίς να κάμει τίποτε το αξιόμεμπτο· τώρα στέκεται μπροστά σας σιωπηλός και στερημένος όχι μόνο τα άλλα κοινά αγαθά, αλλά και το δικαίωμα να απολογηθεί ή να θρηνήσει· και δεν του επιτρέπεται να σας πει ούτε αν οι συμφορές του ήταν δίκαιες ή άδικες. [96] Όλα αυτά τα υπέφερε εξαιτίας του Μειδία, του πλούτου και της αλαζονείας του, ενώ αυτός είναι φτωχός, χωρίς φίλους, ένας μόνος μέσα στο πλήθος των ανθρώπων. Αν παραβαίνοντας τους νόμους είχε δεχθεί τις πενήντα δραχμές που του προσέφερε ο Μειδίας και είχε μεταβάλει σε αθωωτική την καταδικαστική απόφαση που είχε εκδώσει εναντίον του, θα είχε τώρα όλα τα πολιτικά του δικαιώματα και, χωρίς να πάθει καμία ζημιά, θα απολάμβανε τα ίδια προνόμια με μας· όταν όμως αδιαφόρησε για τον Μειδία εμπρός στο δίκαιο και φοβήθηκε τους νόμους περισσότερο από τις απειλές του, τότε γι᾽ αυτόν τον λόγο έφθασε εξαιτίας του σε τέτοια μεγάλη συμφορά. [97] Μετά από αυτά δεν θα καταδικάσετε σεις έναν τόσο σκληρό, τόσο αναίσθητο άνθρωπο, ο οποίος έλαβε τέτοια μεγάλη εκδίκηση γι᾽ αδικήματα που μόνο ο ίδιος ισχυρίζεται ότι έπαθε —γιατί βέβαια δεν αδικήθηκε—, δεν θα τον καταδικάσετε, αν και τον συλλάβατε να προσβάλει βίαια ένα συμπολίτη του, χωρίς να λάβει υπόψη του ούτε την εορτή ούτε τους ναούς ούτε τους νόμους ούτε τίποτε άλλο; [98] Δεν θα τον κάμετε παράδειγμα; Και τί θα ισχυρισθείτε, κύριοι δικαστές; Ποιά, στο όνομα των θεών, δίκαιη και έντιμη δικαιολογία θα μπορέσετε να προβάλετε; Ότι, μά τον Δία, είναι βίαιος και αναίσχυντος; Αυτό είναι αλήθεια· αλλά είναι βέβαια καθήκον σας, Αθηναίοι, να μισείτε τους ανθρώπους αυτούς παρά να τους προστατεύετε. Ότι είναι πλούσιος; Θα διαπιστώσετε όμως ότι ο πλούτος του είναι η κύρια αιτία της αναίδειάς του· αρμόζει επομένως να αφαιρέσετε την αφορμή της αυθάδειάς του παρά να τον προστατεύσετε για χάρη της αφορμής αυτής· αν επιτρέπετε σ᾽ έναν τόσο θρασύ και αναίσχυντο άνθρωπο να διαθέτει πολλά χρήματα, του δίνετε τα μέσα να χρησιμοποιεί τον πλούτο του εναντίον σας. [99] Τί απομένει τώρα; Να τον ευσπλαχνισθείτε, μά τον Δία· θα εμφανισθεί έχοντας γύρω του τα παιδιά του, θα κλάψει και θα σας παρακαλέσει να τον συγχωρήσετε για χάρη τους· γιατί αυτό απομένει. Γνωρίζετε όμως αναμφίβολα ότι ευσπλαχνία ταιριάζει προς όσους υποφέρουν άδικα περισσότερο από όσο μπορούν να αντέξουν και όχι προς εκείνους οι οποίοι τιμωρούνται για συμφορές που οι ίδιοι έχουν προκαλέσει. Ποιός δίκαια θα μπορούσε να αισθανθεί οίκτο για τα παιδιά του Μειδία, όταν βλέπει ότι αυτός δεν ευσπλαχνίσθηκε τα παιδιά του Στράτωνα, τα οποία, εκτός από τα άλλα τους δεινά, κατανοούν ότι εξαιτίας της συμφοράς του πατέρα τους δεν είναι δυνατή γι᾽ αυτά καμία βοήθεια. Γιατί δεν πρόκειται για χρέος, το οποίο πρέπει ο Στράτων να καταβάλει για να ανακτήσει τα δικαιώματά του, αλλά έχει στερηθεί εντελώς την πολιτική του ιθαγένεια εξαιτίας της βίαιης οργής και της αναίδειας του Μειδία. [100] Ποιός λοιπόν θα σταματήσει να φέρεται με αυθάδεια, ποιός θα στερηθεί τον πλούτο του με τον οποίο επιχειρεί τις πράξεις αυτές, αν ευσπλαχνισθείτε τον Μειδία, σαν να ήταν αυτός το θύμα, ενώ ούτε καν θα συμμερισθείτε την οργή ενός φτωχού ανθρώπου που, χωρίς να έχει κάμει κανένα αδίκημα, έχει εξαιτίας του άδικα περιπέσει στις έσχατες συμφορές; Αυτό δεν πρέπει να συμβεί· κανείς άσπλαχνος δεν είναι άξιος ευσπλαχνίας και κανείς αδυσώπητος δεν είναι άξιος συγγνώμης. [101] Γιατί πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι θεωρούν καθήκον τους να συνεισφέρουν, με όλες τους τις πράξεις, για την εξασφάλιση της ζωής τους· για παράδειγμα, κάποιος είναι μετριοπαθής, ευσπλαχνίζεται όλον τον κόσμο και ευεργετεί πολλούς· σε έναν άνθρωπο όπως αυτός πρέπει όλοι να ανταποδίδουν την ίδια εισφορά, αν παρουσιασθεί ευκαιρία ή ανάγκη. Ένας άλλος, αυτός εδώ, είναι βίαιος, δεν ευσπλαχνίζεται και δεν δείχνει ανθρωπισμό για κανέναν· σε αυτόν αξίζει να επιφυλάσσεται από τον καθένα όμοια εισφορά. Τέτοια ήταν η συνδρομή που κατέβαλες, Μειδία· αυτή σού αξίζει να εισπράξεις.