ΠΡΩΤΟ ΣΤΑΣΙΜΟ

ΧΟΡ. Αφάνταστ᾽ είναι της νίκης η δύναμη
που φανερώνει
πάντα η Αφροδίτη.
Αφήνω τους θεούς
και πώς πλάνεψε
500τον Κρονίδη δε λέγω
ουδέ τον Άδη το θεοσκότεινο
ή Ποσειδώνα, της γης τον τινάχτορα.
Μα για να κάμουν γυναίκα των αυτήν,
ποιοί τρανοδύναμοι δυο
κατεβήκανε αντίμαχοι
πριν απ᾽ το γάμο της;
ποιοί, μες σε σκόνης σύγνεφα,
τους μόχτους αντικρίσανε του αγώνα;

Ο ένας ήταν ακράτηγος πόταμος
σε μορφή ταύρου τετράσκελου
και ψηλοκέρατου,
510ο Αχελώος απ᾽ τους Οινιάδες.
Κι ο άλλος έφτασε
από του Βάκχου τη Θήβα
με καλοτέντωτα τόξα και σειώντας
στα χέρια του λόγχες και ρόπαλο,
του Δία ο γιος· κι οι δυο τότε χυθήκανε
ο ένας πάνω στον άλλο
πυρωμένοι απ᾽ τον πόθο της·
και μόνος στη μέση αγωνοδίκης
ήτανε η Κύπριδα
που τα ερωτόχαρα στρώνει κρεβάτια.

Εκεί ᾽τανε ν᾽ ακούς χεριών
εκεί ᾽ταν τόξων βροντισμό
και, σύγκαιρα, κεράτων ταύρου·
κι ήταν σφιχτοπερίπλεχτα
520κορμιά και πεδικλοποδιές
και μετώπων κουντρίσματα, τρομάρα
κι απ᾽ τους δυο αγκομαχητό.
Μα η ομορφομάτα η θραψερή
σε ξέγναντο καθότουν αντικρύ
και πρόσμενε ποιός θενα την κερδίσει νύφη
—σα να ᾽μουν μπρος και τα ᾽βλεπα —
με τί θλιμμένο μάτι στέκει η κόρη,
που οι δυο τους μάχονταν γι᾽ αυτήν
και που σε λίγο πέταξε απ᾽ την αγκαλιά
530της μάνας της, σαν έρμη δαμαλίδα.