Αυτήν κυνηγώντας είδε και την ώρα εκείνη, [στρ. γ]
που είναι πιο πέρα απ᾽ του βοριά
τις ψυχρές πνοές. Εστάθη εκεί και θαύμαζε τα δέντρα·
και γλυκός τότε τον κυρίεψε πόθος να τα φυτέψει
ολόγυρα στο τέρμα που δώδεκα φορές γύρω του
στρέφουν τ᾽ άτια. Και τώρα σε τούτη τη γιορτή
μαζί με τους ισόθεους έρχεται
35τους δίδυμους γιους της βαθύζωνης Λήδας.

Γιατί, όταν για τον Όλυμπο κινούσε, σ᾽ αυτούς [αντ. γ]
ανέθεσε να κυβερνούν τούτον τον αξιοθέατο αγώνα,
για των αθλητών την αντρειοσύνη και των γοργών αρμάτων
τη διφρηλασία. Και μένα η καρδιά με παροτρύνει να διαλαλήσω
τώρα πως η δόξα
στον Θήρωνα ήρθε και στους Εμμενίδες
από τους Τυνδαρίδες, τους άξιους ιππείς,
γιατί απ᾽ όλους τους θνητούς
40άλλοι δεν τους δεχτήκαν σε πιο φιλόξενα τραπέζια,

κι ακόμα μ᾽ αίσθημα ευλάβειας τηρούν των μακαρίων [επωδ. γ]
θεών τις τελετές.
Κι αν άριστο είναι το νερό, και μες στους θησαυρούς
πολυτιμώτατο αν είναι το χρυσάφι,
τώρα το ακρότατο άγγιξε σημείο
ο Θήρων με τα κατορθώματά του
κι απ᾽ το σπίτι του έφτασε ως τις Ηράκλειες
στήλες. Το πέρα απ᾽ αυτές για τους σοφούς
45και για τους άσοφους απρόσιτο είναι. Δεν πρόκειται λοιπόν κι εγώ
να το γυρέψω· κούφιος θε να ᾽μουν.