ΤΡΙΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

ΧΟΡΟΣ
Αλλά νά, που μπροστά στο παλάτι
βλέπω να προχωρεί
το αγαπημένο ζευγάρι,
το καταδικασμένο
με απόφαση θανατική.
Δυστυχισμένη γυναίκα.
και συ, άμοιρο παιδί,
που πεθαίνεις κι ας είσαι αθώο
για της μητέρας τον γάμο
κι ούτε σε τίποτα έβλαψες
500τους βασιλιάδες.

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
Νά με τώρα, δεμένη
με σκοινιά που ματώσαν τα χέρια μου,
στον Κάτω Κόσμο πορεύομαι.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Μάνα, μανούλα, κι εγώ
μες στα φτερά σου κατεβαίνω μαζί σου.
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
Δυστυχισμένο σφαχτάρι,
ω κυβερνήτες της Φθίας.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Πατέρα,
έλα και βόηθησε αυτούς που αγαπάς.
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
510Ακριβό μου παιδί,
στην αγκαλιά της μητέρας σου,
νεκρός με νεκρή
κάτω απ᾽ το χώμα θα κείτεσαι.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Αλίμονο, τί θα γίνουμε οι άμοιροι,
κι εγώ, μητέρα, κι εσύ;
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Θα κατεβείτε στον Άδη· γιατί είστε φερμένοι
από κάστρα εχθρικά· διπλή ᾽ναι η αιτία
που σας σκοτώνει τους δύο. Με δική μου
απόφαση θα πεθάνεις εσύ· το παιδί,
η Ερμιόνη η κόρη μου θα το σκοτώσει.
Γιατί ᾽ναι μεγάλη αφροσύνη
ν᾽ αφήσεις να ζούνε
520εχθροί γεννημένοι από εχθρούς
και να μην τους σκοτώνεις
για να γλιτώνει απ᾽ τον φόβο το σπίτι σου.
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
Ω άντρα μου, του Πρίαμου γιε,
δεν ήτανε να ᾽χω βοηθούς μου
το χέρι σου και το κοντάρι σου;
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Δυστυχισμένος, ποιό θρήνο να βρω
που θα διώξει μακριά μου τον Χάρο;
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
Πέσε στα πόδια του αφέντη, παιδί μου,
και παρακάλεσέ τον.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
530Καλέ μου,
καλέ μου, τη ζωή χάρισέ μου.
ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ
Πλημμυρίσαν τα μάτια μου δάκρυα
κι η δύστυχη τ᾽ αφήνω να τρέχουν
σαν στάλες νερό
που κυλούν από ανήλιαγο βράχο.
ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Αλίμονό μου, ποιόν τρόπο να βρω,
τη συμφορά να γλιτώσω;
ΜΕΝΕΛΑΟΣ
Τί μου προσπέφτεις; Θαλασσόβραχος είμαι
ή κύμα, και με παρακαλάς;
Τους δικούς μου βοηθώ, μα για σένα
540δεν νιώθω αγάπη καμιά.
Τόσα χρόνια της ζωής μου έχω χάσει
για να πάρω την Τροία
και μαζί τη μητέρα σου·
το κέρδος σου θα ᾽ναι, απ᾽ αυτήν,
αγκαλιά να κατεβείτε στον Άδη.