[5.5.1] Αλλά για τους Ινδούς θα γράψω ένα ειδικό έργο, στο οποίο θα περιλάβω όσα αξιόπιστα αφηγήθηκαν αυτοί που εκστράτευσαν με τον Αλέξανδρο και κυρίως ο Νέαρχος που περιέπλευσε το ινδικό τμήμα της μεγάλης θάλασσας και επιπλέον όσα έγραψαν ο Μεγασθένης και ο Ερατοσθένης, που ήταν και οι δύο αξιόλογοι άνδρες. Στο έργο μου αυτό θα αναφέρω ποιά είναι τα ήθη των Ινδών, αν γεννιόνται στην Ινδία μερικά ασυνήθιστα ζώα και θα περιγράψω τον ίδιο τον περίπλου της έξω θάλασσας. [5.5.2] Τώρα όμως αναγράφω μόνο όσα μου φαίνονται αρκετά για να γίνουν κατανοητά τα κατορθώματα του Αλεξάνδρου: Το όρος Ταύρος αποτελεί το όριο της Ασίας· αρχίζει από τη Μυκάλη, το βουνό δηλαδή που είναι απέναντι στη νήσο Σάμο, και στη συνέχεια, αφού διαχωρίσει τη γη της Παμφυλίας και της Κιλικίας, εκτείνεται από εκεί προς την Αρμενία και από την Αρμενία κατευθύνεται προς τη Μηδία, περνά κοντά από τη χώρα των Πάρθων και των Χορασμίων και στη Βακτριανή ενώνεται με το όρος Παραπάμισο. [5.5.3] Το βουνό αυτό οι Μακεδόνες που εκστράτευσαν με τον Αλέξανδρο ονόμαζαν Καύκασο, επειδή, όπως λένε, ήθελαν έτσι να καταστήσουν ενδοξότερο τον Αλέξανδρο, ότι δήθεν έφθασε με τα όπλα νικητής και πέρα από τον Καύκασο. Το όρος αυτό αποτελεί ίσως συνέχεια του άλλου Καυκάσου, του Σκυθικού, όπως ακριβώς ο Ταύρος συνεχίζει αυτόν τον ίδιο τον Καύκασο. Για τον λόγο αυτό και εγώ ο ίδιος έχω ονομάσει το όρος αυτό Καύκασο προηγουμένως και θα τον αναφέρω με αυτό το όνομα στη συνέχεια.
[5.5.4] Ο Καύκασος αυτός φθάνει μέχρι τη μεγάλη θάλασσα που είναι προς τα ανατολικά και προς την Ινδία. Όλοι, λοιπόν, οι αξιόλογοι ποταμοί της Ασίας πηγάζουν από τον Ταύρο και τον Καύκασο. Άλλοι κατευθύνονται προς βορρά και από αυτούς άλλοι χύνονται στη Μαιώτιδα λίμνη και άλλοι στην Υρκανία θάλασσα όπως ονομάζεται, που είναι και αυτή κόλπος της μεγάλης θάλασσας. [5.5.5] Άλλοι ρέουν προς νότο, όπως είναι ο Ευφράτης και ο Τίγρης και ο Ινδός και ο Υδάσπης και ο Ακεσίνης και ο Υδραώτης και ο Ύφασης, καθώς και όλοι οι ποταμοί που βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς και τον Γάγγη ποταμό και εκβάλλουν όλοι αυτοί στη θάλασσα ή χύνονται σε έλη και γίνονται άφαντοι, όπως ακριβώς γίνεται άφαντος ο Ευφράτης ποταμός.
[5.6.1] Όποιος, λοιπόν, δέχεται αυτά για τη θέση της Ασίας, ότι δηλαδή ο Ταύρος και ο Καύκασος την χωρίζουν από τα δυτικά προς τα ανατολικά, γι᾽ αυτόν δύο είναι τα μεγαλύτερα τμήματα της Ασίας που σχηματίζονται από τον ίδιο τον Ταύρο, το ένα στραμμένο προς τον νότο και τον νότιο άνεμο και το άλλο προς τον βορρά και τον βόρειο άνεμο. [5.6.2] Από το νότιο τμήμα της Ασίας, που χωρίζεται πάλι και αυτό σε τέσσερα μέρη, ο Ερατοσθένης και ο Μεγασθένης θεωρούν ως μεγαλύτερο τμήμα τη χώρα των Ινδών. Ο Μεγασθένης που έζησε κοντά στον Σιβύρτιο, τον σατράπη της Αραχωσίας, αναφέρει ότι επισκέφθηκε πολλές φορές τον Σανδράκοττο, τον βασιλιά των Ινδών. Το μικρότερο τμήμα της Ασίας είναι εκείνο που διαχωρίζει ο Ευφράτης ποταμός μέχρι τη δική μας, τη μέσα θάλασσα. Τα δύο άλλα τμήματα της Ασίας, που βρίσκονται μεταξύ του Ευφράτη και του Ινδού, αν συνενωθούν και τα δύο, με δυσκολία μπορούν να συγκριθούν σε έκταση με τη χώρα των Ινδών. [5.6.3] Η μεγάλη θάλασσα αποτελεί το όριο της χώρας των Ινδών προς την ανατολή και τον ανατολικό άνεμο μέχρι τον νότο. Στον βορρά το όριο της Ινδίας είναι το όρος Καύκασος ως τη συμβολή του με τον Ταύρο. Και ο Ινδός ποταμός αποτελεί το όριο της χώρας προς τα δυτικά και τα βορειοδυτικά μέχρι τη μεγάλη θάλασσα. Το μεγαλύτερο μέρος της Ινδίας είναι πεδιάδα και σχηματίσθηκε, όπως συμπεραίνουν, από τις προσχώσεις των ποταμών, [5.6.4] γιατί και σε άλλες χώρες όσες πεδιάδες βρίσκονται κοντά στη θάλασσα είναι οι περισσότερες δημιουργήματα των ποταμών. Έτσι συμβαίνει από παλιά να παίρνουν οι χώρες το όνομά τους από τους ποταμούς, όπως π.χ. λέμε πεδιάδα του Έρμου ποταμού, ο οποίος πηγάζει από το όρος της Μητέρας Δινδυμήνης στην Ασία και εκβάλλει στη θάλασσα κοντά στην αιολική πόλη Σμύρνη. Άλλη πεδιάδα είναι του Κάυστρου, που είναι λυδική και παίρνει το όνομά της από ποταμό της Λυδίας και άλλη του Κάικου στη Μυσία και άλλη η καρική πεδιάδα του Μαιάνδρου, που εκτείνεται μέχρι την ιωνική πόλη Μίλητο.
[5.6.5] Οι ιστοριογράφοι Ηρόδοτος και Εκαταίος, εκτός βέβαια και είναι κάποιος άλλος και όχι ο Εκαταίος που έγραψε για την χώρα της Αιγύπτου, και οι δύο ονομάζουν ομόφωνα την Αίγυπτο «δώρο του ποταμού Νείλου». Ο Ηρόδοτος μάλιστα έχει αποδείξει με ασφαλή τεκμήρια ότι έτσι έχουν τα πράγματα, καθώς και ότι η ίδια η Αίγυπτος έλαβε ίσως το όνομά της από τον ποταμό. Ότι βέβαια τον παλαιό καιρό ο ποταμός ονομαζόταν Αίγυπτος, τον οποίο σήμερα οι Αιγύπτιοι και όσοι ζουν στην Αίγυπτο ονομάζουν Νείλο, επαρκή απόδειξη παρέχει ο Όμηρος, όταν λέει ότι ο Μενέλαος προσόρμισε τα πλοία του στις εκβολές του ποταμού Αιγύπτου. [5.6.6] Αν, λοιπόν, ένας μόνο ποταμός σε κάθε χώρα, και μάλιστα ποταμός όχι μεγάλος όπως οι προηγούμενοι, μπορεί να σχηματίσει μεγάλη έκταση γης εκβάλλοντας στη θάλασσα, καθώς μεταφέρει στην παραλία λάσπη και πηλό από εκεί όπου πηγάζει, δεν πρέπει ούτε και για τη χώρα των Ινδών να αμφιβάλλουμε ότι είναι πεδιάδα στο μεγαλύτερο μέρος της που σχηματίσθηκε από προσχώσεις των ποταμών. [5.6.7] Γιατί και αν ακόμη ενώσουμε τον Έρμο και τον Κάυστρο και τον Κάικο και τον Μαίανδρο ή και όσους άλλους ποταμούς της Ασίας χύνονται σε αυτήν εδώ τη μέσα θάλασσα, δεν μπορούν όλοι μαζί αυτοί να συγκριθούν ως προς την αφθονία του νερού με έναν από τους ποταμούς της Ινδίας και όχι μόνο με τον Γάγγη, τον μεγαλύτερο από όλους, με τον οποίο δεν μπορούν να συγκριθούν ούτε τα νερά του αιγυπτιακού Νείλου ούτε ο Ίστρος που διασχίζει την Ευρώπη. [5.6.8] Αλλά ούτε και τον Ινδό ποταμό φθάνουν σε μέγεθος και αν ακόμη συνενωθούν όλοι εκείνοι οι ποταμοί. Ο ποταμός αυτός, μεγάλος από τις πηγές του ακόμη, δέχεται το νερό δεκαπέντε ποταμών, που όλοι είναι από τους μεγαλύτερους της Ασίας, και έτσι επιβάλλοντας το όνομά του στη χώρα χύνεται στη θάλασσα. Ας αναφέρω προς το παρόν αυτά μόνο για τη χώρα των Ινδών και ας φυλάξω τα υπόλοιπα για το σύγγραμμά μου για την Ινδική.