[56] Γνωρίζετε επίσης ότι, παρά την επιθυμία σας να μην συμμετέχει κανένας ξένος στους αγώνες, δεν δώσατε σε κανένα χορηγό το απεριόριστο δικαίωμα να καλεί και να εξετάζει τους χορευτές, αλλά, αν τους καλέσει, του επιβάλλετε πρόστιμο 50 δραχμές, και αν τους διατάξει να καθίσουν ανάμεσα στους θεατές, 1.000 δραχμές. Για ποιό σκοπό; Για να προφυλαχθεί όποιος φοράει στεφάνι και κατά την ημέρα αυτή υπηρετεί επίσημα τον θεό από οποιαδήποτε εσκεμμένη κλήτευση, ενόχληση ή προσβολή. [57] Δεν θα μείνει λοιπόν χωρίς τιμωρία εκείνος ο οποίος σύμφωνα με τον νόμο κάλεσε ένα χορευτή, ενώ θα μείνει ατιμώρητος εκείνος ο οποίος παραβαίνοντας όλους τους νόμους χτύπησε δυνατά δημοσία ένα χορηγό; Καμία όμως ωφέλεια δεν υπάρχει από τους νόμους αυτούς, οι οποίοι με πνεύμα δικαιοσύνης και ανθρωπισμού θεσπίσθηκαν για την προστασία των πολιτών, αν σεις, που κάθε φορά απονέμετε δικαιοσύνη, δεν οργισθείτε εναντίον όσων απειθούν και τους παραβιάζουν.
[58] Σας παρακαλώ τώρα, στο όνομα των θεών, να εξετάσετε και την εξής άποψη. Θα σας παρακαλέσω επίσης να μη δυσανασχετήσετε καθόλου εναντίον μου, αν κατονομάσω μερικούς οι οποίοι έπεσαν σε συμφορές· δεν θα το κάμω, μά τους θεούς, με την πρόθεση να κατηγορήσω και να λυπήσω κανέναν, αλλά για να σας δείξω ότι όλοι γενικά αποφεύγετε τη βία, τις προσβολές και όλες τις παρόμοιες πράξεις. Υπάρχει, για παράδειγμα, κάποιος Σαννίων, ο οποίος διδάσκει τους τραγικούς χορούς· αυτός καταδικάσθηκε για αποφυγή στρατιωτικής υπηρεσίας και έπεσε σε συμφορά. [59] Μετά την ατυχία αυτή τον προσέλαβε στην υπηρεσία του ένας χορηγός τραγωδιών, ο οποίος, αν δεν απατώμαι, ονομαζόταν Θεοζοτίδης και επιθυμούσε πολύ να νικήσει στους αγώνες. Στην αρχή αγανακτούσαν οι αντίπαλοί του χορηγοί και απειλούσαν ότι θα τον απέκλειαν από τους αγώνες· όταν όμως γέμισε το θέατρο και είδαν συγκεντρωμένο τον λαό για τον αγώνα, δίστασαν και τον άφησαν να εργασθεί χωρίς να τον αγγίξει κανένας· αλλά, όπως μπορεί καθένας από σας να διακρίνει, η ανοχή που απορρέει από την ευσέβεια είναι τόσο μεγάλη ώστε ο Σαννίων από τότε συνεχώς διδάσκει τους χορούς χωρίς, να εμποδίζεται ούτε από τους προσωπικούς του εχθρούς, πολύ δε λιγότερο από τους χορηγούς. [60] Ένας δεύτερος είναι ο Αριστείδης από την Οινηίδα φυλή, που και αυτός είχε παρόμοια ατυχία· σήμερα είναι γέρος και ίσως κατώτερος χορευτής, κάποτε όμως ήταν ο κορυφαίος στον χορό της φυλής του. Γνωρίζετε ασφαλώς και αυτό, ότι, αν κάποιος απομακρύνει τον κορυφαίο, ο υπόλοιπος χορός αχρηστεύεται. Παρά την έντονη όμως επιθυμία πολλών χορηγών να νικήσουν, κανένας μέχρι σήμερα δεν απέβλεψε στην προσωπική του ωφέλεια ούτε τόλμησε να τον απομακρύνει ή να τον εμποδίσει από την εργασία του· εφόσον έπρεπε να τον συλλάβουν οι ίδιοι και δεν επιτρεπόταν να τον φέρουν μπροστά στον άρχοντα, όπως θα γινόταν αν κάποιος ήθελε να απομακρύνει έναν ξένο, καθένας δίσταζε να επιχειρήσει δημοσία και με τα ίδια του τα χέρια αυτή τη βίαιη πράξη. [61] Δεν είναι επομένως, κύριοι δικαστές, φοβερή και ανυπόφορη η κατάσταση αυτή; Χορηγοί, που πίστευαν ότι ήταν δυνατό με αυτόν τον τρόπο να νικήσουν και είχαν ξοδέψει συχνά όλη την περιουσία τους στις λειτουργίες, δεν τόλμησαν ποτέ μέχρι σήμερα να αγγίξουν κανέναν, ακόμη κι αν το επέτρεπε ο νόμος, αλλά έδειξαν τόσο σεβασμό, ευσέβεια και μετριοπάθεια ώστε παρά τις δαπάνες και τον συναγωνισμό συγκρατήθηκαν και σεβάστηκαν τις επιθυμίες και τον ζήλο σας για την εορτή· αντίθετα ο Μειδίας, ένας απλός ιδιώτης, που τίποτε δεν δαπάνησε, με την πρόφαση ότι ήλθε σε αντίθεση με προσωπικό του εχθρό, εξύβριζε και κτυπούσε έναν πολίτη με πλήρη δικαιώματα, ο οποίος ξοδεύει την περιουσία του στις χορηγίες, χωρίς να υπολογίζει ούτε την εορτή ούτε τους νόμους ούτε τη γνώμη σας ούτε τον θεό!