ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ Γ᾽ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΗΡΩΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΡΑΓΑΝΤΑΝΙΚΗΤΗ ΣΕ ΑΡΜΑΤΟΔΡΟΜΙΑ Εύχομαι στους φιλόξενους ν᾽ αρέσω Τυνδαρίδες [στρ. α]
και στην ομορφοπλέξουδη Ελένη,
αν, τον Ακράγαντα τον ξακουστό τιμώντας,
στον Θήρωνα τον Ολυμπιονίκη,
ορθό υψώσω τον ύμνο πλούσια ανταμοιβή
για τ᾽ ακάματα άλογά του. H Μούσα πολύ μου παραστάθηκε,
να βρω τον νέο, πανώριο τρόπο,
5τον δωρικό ρυθμό για να αρμόσω
στο λαμπερό δοξαστικό τραγούδι. Οι στέφανοι, [αντ. α]
σφιχτοδεμένοι στα μαλλιά τριγύρω,
με προστάζουν το θεόπνευστο να πράξω χρέος:
την ποικιλόηχη φόρμιγγα να σμίξω
με των αυλών τη βοή και με τους στίχους,
ως πρέπει στον γιο του Αινησιδάμου,
και για την Πίσα τη φωνή να υψώσω· από εκεί
10οι θεόσταλτες ωδές ξεχύνονται προς τους ανθρώπους,
κάθε φορά που, ακολουθώντας τις αρχαίες προσταγές του Ηρακλή, [επωδ. α]
ο αυστηρός των αγώνων κριτής από την Αιτωλία
βάζει πάνω απ᾽ τα βλέφαρα
και στα μαλλιά τριγύρω
το γλαυκόχρωμο στολίδι της ελιάς, εκείνης που άλλοτε
από του Ίστρου
τις σκιερές πηγές έφερε ο Αμφιτριυωνίδης,
15ανάμνηση περίλαμπρη της Ολυμπίας των άθλων,
|