[1.1] Ο Δίδυμος ο γραμματικός στη γραπτή απάντησή του προς τον Ασκληπιάδη σχετικά με τους άξονες του Σόλωνα έχει δώσει την πληροφορία κάποιου Φιλοκλή, σύμφωνα με την οποία παρουσιάζει τον Σόλωνα να έχει πατέρα τον Ευφορίωνα, ενώ όλοι οι άλλοι γενικά, όσοι αναφέρονται στον Σόλωνα, έχουν αντίθετη άποψη. [1.2] Υποστηρίζουν δηλαδή όλοι ομόφωνα ότι πατέρας του ήταν ο Εξηκεστίδης, που ως προς την περιουσία και την πολιτική του δύναμη ανήκε, όπως λένε, στη μεσαία τάξη των πολιτών, αλλά ως προς την καταγωγή του ανήκε στην πρώτη τάξη, αφού η αρχή αναγόταν στον Κόδρο. [1.3] Όσο για τη μητέρα του Σόλωνα, ο Ηρακλείδης ο Ποντικός γράφει ότι ήταν εξαδέλφη της μητέρας του Πεισιστράτου. [1.4] Γι᾽ αυτό αναπτύχθηκε μεγάλη φιλία μεταξύ των δύο αυτών ανδρών αρχικά λόγω της συγγένειας αλλά και δυνατή λόγω της ευφυΐας και της ομορφιάς του Πεισιστράτου, καθώς, όπως λένε μερικοί, ο Σόλων ήταν ερωτευμένος μαζί του. [1.5] Αυτός ήταν ο λόγος, άλλωστε, που αργότερα, όπως φαίνεται, όταν ήρθαν σε σύγκρουση στα πολιτικά, η αντιπαλότητά τους δεν προσέλαβε τον χαρακτήρα κανενός σκληρού και άγριου πάθους, αλλά διατηρήθηκε στις ψυχές τους η παλαιά εκείνη τρυφερότητα και διαφύλαξε την ερωτική ανάμνηση και χάρη «ως ζωντανή ακόμη ανάμνηση φλόγας θεϊκής να τους κρυφοκαίει». [1.6] Ότι ο Σόλων δεν μπορούσε να αντισταθεί στην ομορφιά ούτε είχε την τόλμη να αντιταχθεί στον έρωτα, «όπως ο πυγμάχος σε αγώνα», είναι δυνατό να το συμπεράνει κανείς τόσο από τα ποιήματά του όσο και από έναν νόμο που συνέταξε, όπου ρητά απαγόρευε σε δούλο να αλείφεται με λάδι στις παλαίστρες και να συνάπτει ερωτικές σχέσεις με παιδιά, γιατί κατ᾽ αυτόν οι σχέσεις αυτού του είδους συγκαταλέγονταν στις καλές και σοβαρές ενασχολήσεις των ανθρώπων — έτσι, με τον τρόπο αυτόν παρότρυνε τους άξιους πολίτες σε δραστηριότητες από τις οποίες απέκλειε τους ανάξιους. [1.7] Λέγεται ακόμη ότι και ο Πεισίστρατος ήταν εραστής του Χάρμου και ότι είχε αφιερώσει το άγαλμα του Έρωτα στην Ακαδημία, όπου ανάβουν φωτιά οι δρομείς κατά την ιερή λαμπαδηδρομία.
[2.1] Ο πατέρας του είχε ξοδέψει σημαντικό μέρος της περιουσίας του για φιλανθρωπικούς σκοπούς, όπως λέει ο Έρμιππος, και σε κάποιες καλοσύνες. Γι᾽ αυτό ο Σόλων, αν και θα είχε ανθρώπους που θα ήθελαν να του σταθούν οικονομικά, ωστόσο, ντρεπόμενος να παίρνει χρήματα από άλλους αυτός που προερχόταν από οικογένεια που είχε συνηθίσει να προσφέρει βοήθεια σε άλλους, στράφηκε με ζέση στο εμπόριο από νεαρή ηλικία. Ορισμένοι όμως λένε ότι ο Σόλων ταξίδεψε μάλλον για να πλουτίσει τις εμπειρίες και τις γνώσεις που παρά για να αποκτήσει χρήματα. [2.2] Γιατί κατά κοινή ομολογία ήταν εραστής της σοφίας, ώστε και σε μεγάλη ακόμη ηλικία έλεγε «γηράσκω αεί πολλά διδασκόμενος». [2.3] Ο Σόλων όχι μόνο δεν θαύμαζε τα πλούτη αλλά και έλεγε ότι όμοια πλούσιος είναι «όποιος έχει πολύ ασήμι και χρυσάφι και σιτοβολώνες και άλογα και μουλάρια και όποιος αρκείται μόνο να έχει την κοιλιά του γεμάτη, πνεύμονες γερούς, να γεύεται τον έρωτα του αγοριού και της γυναίκας, όταν έρθει η ώρα γι᾽ αυτά, και μια ζωή που να ταιριάζει με τις διάφορες του ανθρώπου ηλικίες». [2.4] Αλλού, εξάλλου, λέει: «επιθυμώ βέβαια να έχω χρήματα, αλλά, να τα αποκτήσω με άδικο τρόπο, αρνούμαι· σίγουρα θα έρθει αργότερα η τιμωρία». [2.5] Ένας καλός και κοινωνικός άνθρωπος δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει περιττά πράγματα μήτε όμως και αδιαφορεί για την κάλυψη των αναγκαίων σε βαθμό ικανοποιητικό. [2.6] Σύμφωνα, άλλωστε, με τον Ησίοδο, σε εκείνα τα παλαιά χρόνια «η δουλειά δεν είναι καθόλου ντροπή» ούτε και η τέχνη ήταν προσβλητική· απεναντίας, το εμπόριο έφερνε και δόξα, γιατί, εξοικειώνοντας τους εμπόρους με τους βαρβάρους και δημιουργώντας φιλίες με βασιλείς, τους πλούτιζε με εμπειρίες πολλών πραγμάτων. [2.7] Ορισμένοι μάλιστα έγιναν και οικιστές μεγάλων πόλεων, όπως ο Πρώτης της Μασσαλίας, που αγαπήθηκε από τους Κέλτες της περιοχής του Ροδανού ποταμού. [2.8] Λένε ακόμη ότι και ο Θαλής ασχολήθηκε με το εμπόριο καθώς και ο Ιπποκράτης ο μαθηματικός· επίσης και για τον Πλάτωνα λένε ότι κατά την αποδημία του στην Αίγυπτο διέθεσε προς πώληση ποσότητα λαδιού για να καλύψει τα έξοδα της εκεί παραμονής του.