Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

Συμπόσιον ἢ Λαπίθαι (1-2)


ΦΙΛΩΝ
[1] Ποικίλην, ὦ Λυκῖνε, διατριβήν φασι γεγενῆσθαι ὑμῖν χθὲς ἐν Ἀρισταινέτου παρὰ τὸ δεῖπνον καί τινας λόγους φιλοσόφους εἰρῆσθαι καὶ ἔριν οὐ σμικρὰν συστῆναι ἐπ᾽ αὐτοῖς, εἰ δὲ μὴ ἐψεύδετο Χαρῖνος, καὶ ἄχρι τραυμάτων προχωρῆσαι τὸ πρᾶγμα καὶ τέλος αἵματι διαλυθῆναι τὴν συνουσίαν.
ΛΥΚΙΝΟΣ
Καὶ πόθεν, ὦ Φίλων, ἠπίστατο Χαρῖνος ταῦτα; οὐ γὰρ συνεδείπνει μεθ᾽ ἡμῶν.
ΦΙΛΩΝ
Διονίκου ἔφη τοῦ ἰατροῦ ἀκοῦσαι. Διόνικος δὲ καὶ αὐτός, οἶμαι, τῶν συνδείπνων ἦν.
ΛΥΚΙΝΟΣ
Καὶ μάλα· οὐ μὴν ἐξ ἀρχῆς γε οὐδ᾽ αὐτὸς ἅπασι παρεγένετο, ἀλλὰ ὀψὲ μεσούσης σχεδὸν ἤδη τῆς μάχης ἐπέστη ὀλίγον πρὸ τῶν τραυμάτων. ὥστε θαυμάζω εἴ τι σαφὲς εἰπεῖν ἐδύνατο μὴ παρακολουθήσας ἐκείνοις, ἀφ᾽ ὧν ἀρξαμένη ἐς τὸ αἷμα ἐτελεύτησεν αὐτοῖς ἡ φιλονικία.
ΦΙΛΩΝ
[2] Τοιγαροῦν, ὦ Λυκῖνε, καὶ ὁ Χαρῖνος αὐτός, εἰ βουλοίμεθα τἀληθῆ ἀκοῦσαι καὶ ὅπως ἐπράχθη ἕκαστα, παρὰ σὲ ἡμᾶς ἥκειν ἐκέλευε. καὶ τὸν Διόνικον γὰρ αὐτὸν εἰπεῖν ὡς αὐτὸς μὲν οὐ παραγένοιτο ἅπασι, σὲ δὲ ἀκριβῶς εἰδέναι τὰ γεγενημένα καὶ τοὺς λόγους αὐτοὺς ‹ἂν› ἀπομνημονεῦσαι ἅτε μὴ παρέργως τῶν τοιούτων ἀλλ᾽ ἐν σπουδῇ ἀκροώμενον. ὥστε οὐκ ἂν φθάνοις ἑστιῶν ἡμᾶς ἡδίστην ταύτην ἑστίασιν, ἧς οὐκ οἶδ᾽ εἴ τις ἡδίων ἔμοιγε, καὶ μάλιστα ὅσῳ νήφοντες ἐν εἰρήνῃ καὶ ἀναιμωτὶ ἔξω βέλους ἑστιασόμεθα, εἴτε γέροντες ἐπαρῴνησάν τι παρὰ τὸ δεῖπνον εἴτε νέοι, εἰπεῖν τε ὅσα ἥκιστα ἐχρῆν ὑπὸ τοῦ ἀκράτου προαχθέντες καὶ πρᾶξαι.


ΦΙΛΩΝΑΣ
[1] Λένε, Λυκίνε, πως έγιναν πολλά και διάφορα χθες στο σπίτι του Αρισταίνετου κατά το δείπνο, και πως ειπώθηκαν κάποιοι λόγοι φιλοσόφων, και πως εξαιτίας τους στήθηκε ένας καβγάς διόλου μικρός και, αν ο Χαρίνος δεν έλεγε ψέματα, η υπόθεση κατέληξε να έχει ακόμη και τραυματίες, και στο τέλος η συντροφιά διαλύθηκε μέσα στα αίματα.
ΛΥΚΙΝΟΣ
Κι από πού τα ήξερε ο Χαρίνος αυτά, Φίλωνα; Αφού δεν συμμετείχε στο δείπνο μαζί μας.
ΦΙΛΩΝΑΣ
Είπε πως τα άκουσε από τον Διόνικο τον γιατρό. Ο Διόνικος ήταν κι ο ίδιος, νομίζω, ένας από αυτούς που συμμετείχαν στο δείπνο.
ΛΥΚΙΝΟΣ
Και βέβαια ήταν δεν ήρθε όμως από την αρχή, ούτε και ήτανε παρών σε όλα, αλλά εμφανίστηκε αργά, ενώ η μάχη ήταν ήδη σχεδόν στη μέση, λίγο πριν αρχίσουν οι τραυματισμοί. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν μπορούσε να πει κάτι συγκεκριμένο, μια και δεν παρακολούθησε τα γεγονότα με τα οποία άρχισε η φιλονικία, που τελικά κατέληξε σε αίματα.
ΦΙΛΩΝΑΣ
[2] Ε, λοιπόν, και ο ίδιος ο Χαρίνος μάς είπε να έρθουμε σ᾽ εσένα, Λυκίνε, αν θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια και πώς ακριβώς έγιναν τα πράγματα. Άλλωστε ακόμη και ο ίδιος ο Διόνικος είπε πως αυτός βέβαια δεν ήταν παρών σε όλα, εσύ όμως γνωρίζεις ακριβώς τα γεγονότα, και μπορεί να έχεις απομνημονεύσει ακόμη και τα λόγια τους, μια και τα άκουγες με πολύ μεγάλη προσοχή, και όχι σαν κάτι δευτερεύον. Συνεπώς βιάσου να μας ετοιμάσεις αμέσως αυτό το εξαιρετικά ευχάριστο γεύμα. Για μένα τουλάχιστον δεν ξέρω αν υπάρχει τίποτε πιο ευχάριστο (αφού μάλιστα θα γευματίσουμε ξεμέθυστοι, ειρηνικά και αναίμακτα, χωρίς να είμαστε σε απόσταση βολής) από το να ακούσω πώς παραφέρθηκαν κατά το δείπνο κάποιοι είτε γέροντες είτε νεαροί, που το ανέρωτο κρασί τούς ώθησε και να πουν και να κάνουν πράγματα εντελώς ανάρμοστα.