ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ Α᾽

ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΩΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΡΑΚΟΥΣΕΣ

ΝΙΚΗΤΗ ΣΕ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΑ

Τίποτε πιο πολύτιμο απ᾽ το νερό· και το χρυσάφι, σαν τη φωτιά που καίει [στρ. α]
στο σκοτάδι, λαμποκοπάει περίλαμπρα ανάμεσα στους θησαυρούς
που τους ανθρώπους μεγαλύνουν.
Αλλ᾽ αν τους άθλους να τραγουδήσεις
λαχταράς, καρδιά μου,
5μη θες να δεις εξόν από τον ήλιο
άλλο άστρο να φέγγει την ημέρα με πιο ζωογόνα θέρμη
μέσα στον έρημο αιθέρα,
κι από της Ολυμπίας τους αγώνες άλλον πιο ξακουστό να ψάλουμε δεν έχει.
Εκείθε ο χιλιοτραγουδημένος ύμνος μέσα του κλείνει
την έμπνευση των ποιητών που θέλουν το γιο του Κρόνου να δοξάσουν
10φτάνοντας την πλούσια
κι ευλογημένη εστία του Ιέρωνα,

που της δικαιοσύνης κρατάει το σκήπτρο στη Σικελία [αντ. α]
με τα πολλά κοπάδια, κι όλες τις αρετές κορφολογάει
και λαμπρύνεται
15με του τραγουδιού το άνθος,
που του λέμε συχνά
στο φιλικό τραπέζι γύρω. Εμπρός, τη δωρική
τη φόρμιγγα πάρε απ᾽ το ξυλοκάρφι,
αν της Πίσας η δόξα και του Φερενίκου
γλυκύτατη έγνοια ξύπνησε στο νου σου,
20όταν κοντά στον Αλφειό τίναξε το κορμί του
δίχως να κεντηθεί και πήρε δρόμο
χαρίζοντας στον κύριό του νίκη,

στον Συρακόσιο βασιλιά [επωδ. α]
που τ᾽ άλογα λατρεύει. Και τώρα λάμπει η δόξα του
στου Λυδού Πέλοπα την αποικία που βγάζει παλικάρια.
25Αυτόν τον ερωτεύτηκε ο κραταιός ο Ποσειδών που τη γη περιζώνει,
καθώς τον έβγαλε η Κλωθώ
απ᾽ το λεβέτι το αγνό
με τον λαμπρό του φιλντισένιο ώμο να ξεχωρίζει.
Αληθινά, υπάρχουν θαύματα πολλά, και κάπου κάπου των θνητών
τα λόγια πιο πέρ᾽ απ᾽ την αλήθεια φτάνουν: 28β
με ψεύτικα στολίδια πλουμισμένοι
εξαπατούν οι μύθοι.