ΠΑΡΟΔΟΣ

ΧΟΡΟΣ ΙΚΕΤΙΔΩΝ
Των προσφύγων ο Δίας καλόβουλο
μάτι ας στρέψει σ᾽ αυτό το κοπάδι μας,
που απ᾽ του Νείλου τις ψιλαμμουδένιες
εκβολές στα πανιά ξεσηκώθηκε·
και την Άγια τη Χώρα – ομοσύνορη
της Συρίας – αφήνοντας φεύγομε,
όχι για αίμα χυμένον εξόριστες
με του λαού δημοψήφιστη απόφαση,
μ᾽ από αντρών συγγενών μας την έχθρητα
κι από φρίκη για γάμο παράνομο
10με τους άθεους τους γιους του Αιγύπτου.
Και ο Δαναός ο πατέρας, που στάθηκε
ο αρχηγός της βουλής και ανταρσίας μας,
αφού εστάθμισεν όλα, αποφάσισε
πως το κάλλιο απ᾽ τα πάθη μας θα ᾽τανε,
δρόμο απάνω στο κύμα να πάρομε
και ν᾽ αράξομε στου Άργους τα χώματα,
εδ᾽ οπούθε καυχιέται η γενιά μας
πως κρατάει, από του Δία την εμπνοή
κι από τ᾽ αγίου χεριού του τ᾽ ακούμπισμα
στην οιστρόδιωχτη επάνω Αγελάδα.
20Σε ποιά χώρα λοιπόν θενα φτάναμε
για μας, άλλη απ᾽ αυτή, πιο καλόδεχτη
μ᾽ αυτά της ικεσίας στα χέρια μας
τα κλαδιά με ταινίες ζωσμένα;
Μα ω συ πόλη, μα ω γη και καθάρια νερά
κι ω θεοί τ᾽ ουρανού και του κάτω του κόσμου,
που τους τρισέβαστους τάφους κατέχετε,
και συ τρίτος, ω Δία Σωτήρα μου,
που φυλάεις των δικαίων τα σπίτια,
το γυναίκειο δεχτείτε κοπάδι μας,
που προσπέφτουμε ικέτες σας,
με φιλέσπλαχνο πνέμα της χώρας.
Μα το σμάρι το αντρίκιο της άνομης
30αιγυπτόσπορης φάρας, πρι βάλουνε
πόδι εδώ στ᾽ αμμουδένιο ακρογιάλι,
πίσω, δώστε τους μια, με το γρήγορο
το σκαρί τους να πάνε στο πέλαγος,
όπου αντάρα να βρουν χειμωνόδαρτη
με βροντές μ᾽ αστραπές μ᾽ άγριους δρόλαπες
και χαθούν μες στη λύσσα της θάλασσας,
πριν εμάς, ανιψιές του πατέρα των,
κάμουν σκλάβες, και δίχως να θέλουμε
σε κρεβάτια ανεβούν
που δε στρέγει κι ο θείος ο Νόμος.