4. Γυναίκες με πρόσφορα στον Ασκληπιό

ΚΥΝΝΩ
Χαίρε, θεέ Ασκληπιέ, που κατοικείς στην Τρίκκη
και τώρα στη γλυκιά την Κω και στην Επίδαυρο έχεις το σπιτικό σου,
κι η Κορωνίς η μάνα σου κι ο κύρης σου ο Απόλλων
να χαίρονται· κι αυτή που συ με το δεξί χέρι θωπεύεις,
5η Υγεία, κι όσοι τους αξιωμένους τούς βωμούς έχουνε εδωπέρα,
κι οι κόρες σου Πανάκη, Ηπιώ και Ιησώ, δόξα να έχουν·
κι αυτοί που το σπίτι και το κάστρο του Λαομέδοντα
το κούρσεψαν, γιατροί των φοβερών ασθενειών,
ο Μαχάων κι ο Ποδαλείριος, δοξασμένο το όνομά τους·
10κι όσοι θεοί στο ναό σου κατοικούνε
και οι θεές, πάτερ ημών. Ίλεοι, δεύτε σε μας
και τούτο τον αλέκτορα, που στου σπιτιού τους τοίχους
κήρυκας της ημέρας ήταν, δεχθείτε τον ως πρόσφορο.
Πολλά λεφτά δεν έχουμε, κι ούτ᾽ εύκολα τα βρίσκουμε,
15αλλιώς χωρίς κανένα δισταγμό βόδι ή γουρούνι παχουλό
κι όχι αυτόν τον πετεινό για βίζιτα θα φέρναμε,
για τις αρρώστιες που μας γιάτρεψες
αγγίζοντάς μας, θε μου, με τα θαυματουργά σου χέρια.
Εκεί, δεξιά, Κοκκάλη, άφησε το σημείωμα
20υπέρ υγείας. ΚΟΚΚΑΛΗ. Α! τί καλά, φίλη Κυννώ,
τί όμορφα αγάλματα! Ποιός το λιθάρι τούτο
να πελέκησε, και τίνος να ᾽ναι αφιέρωμα;
ΚΥ. Του Πραξιτέλη τα παιδιά. Δε βλέπεις δα αυτά
τα γράμματα στη βάση; κι είναι του Ευθία
25αφιέρωμα, του γιού τού Πράξωνα. ΚΟ. Ευλογημένοι να ᾽ναι
απ᾽ τον Ασκληπιό κι αυτοί κι ο Ευθίας για τα καλά τους έργα.
ΚΥ. Κοίτα, καλέ, την κόρη εκείνη
τα μάτια στο μήλο πώς στρέφει! δε θα πεις
μονομιάς θα της βγει η ψυχή, αν το μήλο δεν πιάσει;
30ΚΟ. Κείνον, Κυννώ, τον γέροντα! ΚΥ. Α! μά τις Μοίρες,
τί δύναμη να πνίξει τη χήνα το παιδί!
Μπροστά σου νά, λιθάρι αν δεν ήτανε,
λες θα λαλούσε τ᾽ άγαλμα. Μά την αλήθεια, κάποτε οι άνθρωποι
και στα λιθάρια θα μπορούν ζωή να δώσουν.