1. Προκυκλὶς ἢ Μαστροπός

ΜΗΤΡΙΧΗ
Θ[ρέισ]σα, ἀράσσει τὴν θύρην τις· οὐκ ὄψει
μ[ή τις] παρ᾽ ἡμέων ἐξ ἀγροικίης ἥκει;
ΘΡΕΙΣΣΑ
τι[ς τ]ὴ[ν] θύρην; ΓΥΛΛΙΣ ἐγὦδε. ΘΡ. τίς σύ; δειμαίνεις
ἆσσον προσελθεῖν; ΓΥ. ἢν ἰδού, πάρειμ᾽ ἆσσον.
5 ‹ΘΡ.› τίς δέ εἶ σύ; ΓΥ. Γυλλίς, ἠ Φιλαινίδος μήτηρ·
ἄγγειλον ἔνδον Μητρίχῃ παροῦσάν με.
ΜΗ. κάλει· τίς ἐστιν; ΓΥ. Γυλλίς. ἀμμίη Γυλλίς.
ΜΗ. στρέψον τι, δούλη. τίς σε μοῖρ᾽ ἔπεισ᾽ ἐλθεῖν,
Γυλλίς, πρὸς ἡμέας; τί σὺ θεὸς πρὸς ἀνθρώπους;
10 ἤδη γάρ εἰσι πέντε κου, δοκέω, [μῆνε]ς
ἐξ οὗ σε, Γυλλίς, οὐδ᾽ ὄναρ, μὰ τὰς Μοίρας,
πρὸς τὴν θύρην ἐλθοῦσαν εἶδέ τις ταύτην.
ΓΥ. μακρὴν ἀποικέω, τέκνον, ἐν δὲ ταῖς λαύραις
ὁ πηλὸς ἄχρις ἰγνύων προσέστηκεν·
15 ἐγὼ δὲ δραίνω μυῖ᾽ ὅσον· τὸ γὰρ γῆρας
ἡμέας καθέλκει χἠ σκιὴ παρέστηκεν.
ΜΗ. σίγη τ]ε καὶ μὴ τοῦ χρόνου καταψεύδου·
οἵη τ᾽ ἔτ᾽ εἶ] γάρ, Γυλλί, χἠτέρους ἄγχειν.