ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΣΙΜΟ

ΧΟΡ. Προς του Σιμόεντα λοιπόν τ᾽ ασημιά
στριφογυρίσματα τώρα ο στρατός
—πλήθος!— θα πάει των Ελλήνων
με τα καράβια, με τα όπλα του,
στο Ίλιο, στην Τροία, τη χώρα του Απόλλωνα,
όπου, όπως λένε, η Κασάντρα,
με χλωροπράσινο αφού δαφνοστέφανο πρώτα
θα στολιστεί, τις ξανθές της αφήνει στον άνεμο
να κυματίζουν πλεξίδες,
760όταν πνοές
θείες για μαντείες την κεντρίζουν

Γύρω στα τείχη της Τροίας και ψηλά
πάνω στο κάστρο οι Τρώες θα σταθούν,
προς του Σιμόεντα το ρέμα
σα θα σιμώνει απ᾽ το πέλαγο
με καραβιών λαμνοκόπημα ωριόπλωρων
ο χαλκαρμάτωτος Άρης·
πόθος του θα ᾽ναι να φέρει στην Ελλάδα,
770από του Πρίαμου τη γη, των ουράνιων Διόσκουρων
την αδερφή, την Ελένη,
με ελληνικές
λόγχες και στέρεες ασπίδες.

Και όταν τριγύρω το Πέργαμο,
κάστρο των Τρώων, και τους πέτρινους πύργους του
με φονική πολεμόχαρη λύσσα ‹ο Ατρείδης› κυκλώσει,
απ᾽ το κεφάλι θα σύρει ‹τον Πάρη›, σφαγμένον,
απ᾽ την κορφή ως τα θεμέλια θα πάρει την πόλη,
780και τη γυναίκα του Πρίαμου μαζί και τις κόρες του
βρύσες δακρύων θα τις κάμει.
Τότε κι η κόρη του Δία, η Ελένη,
δάκρυα θα χύσει πολλά,
που είναι του αντρός της προδότρα.
Ω, μήτ᾽ εμέ
μήτε ποτέ τα παιδιά των παιδιών μου να βρει
τέτοια αγωνία σαν αυτή
που οι βουτηγμένες στο μάλαμα θα ᾽χουν Λυδές
και των Φρυγών οι γυναίκες,
όταν,
στους αργαλειούς σα θα υφαίνουν, η μια τους στην άλλη θα λέει:
790«Άραγε ποιός θα με σύρει, κλαμένη,
απ᾽ τα μαλλιά τα ωριοπλέξουδα;
απ᾽ τον κορμό της πατρίδας μου, σα θα ρημάζεται,
ποιός τον ανθό της ζωής μου θα κόψει;»
Ω, και για ποιόνε; για σένα όλ᾽ αυτά, θυγατέρα
του μακρολαίμη του κύκνου,
αν είν᾽ αλήθεια δα ο λόγος πως τάχα μορφή
πήρε πετούμενου ο Δίας
ή, στα χαμένα,
μύθοι ποιητών
800έτσι τον άπλωσαν μέσα στον κόσμο.