ΔΕΥΤΕΡΟ ΣΤΑΣΙΜΟ

ΧΟΡ.
Κανείς χωρίς τη θέληση των θεών δεν γίνεται
ούτε καλότυχος ούτε δυστυχισμένος·
610κι ούτε είναι το ίδιο σπίτι πάντα
στην ευτυχία θεμελιωμένο·
πότε τον έναν πότε πάλι
τον άλλον ακλουθάει η μοίρα·
τον που ᾽ναι στ᾽ αψηλά τον κατεβάζει
και τον στερημένον πλούσιον κάμνει.
Ω, το γραφτό κανείς δεν το ξεφεύγει
κι ούτε με τη σοφία το διώχνει·
και μάταιον κόπον κάμνει ο που το προθυμιέται!

Και συ, δίχως να πέφτεις, όσα είναι από θεούθες
υπόφερέ τα και μην πολυκόβεσαι
620με λύπες παραπανιστές·
γιατί ευλογημένον παίρνει θάνατο,
για την πατρίδα και τ᾽ αδέρφια της,
η άμοιρη κόρη· πολυπαινεμένην
η δόξα των ανθρώπων θα δεχθεί την·
πάντα η αρετή προβαίνει με θυσίες!
είναι άξια του πατέρα της, είναι άξια
και της γενιάς της τα όσα κάμνει·
κι αν των γενναίων τον θάνατο τιμήσεις,
κι εγώ μαζί σου.