ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟΝ

ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Και συ, σε σένα λέω Κασσάντρα, έμπαινε μέσα·
αφού σου ᾽δωκε ο θεός ανόργητα εδώ μέσα
του σπιτιού μας να γίνεις και με τόσες δούλες
μαζί να παραστέκεις δίπλα στους βωμούς μας,
κατέβαιν᾽ απ᾽ τ᾽ αμάξι, δίχως περηφάνια,
1040αφού κι ο γιος ακόμη, λένε, της Αλκμήνης
υπόμεινε ψωμί σκλαβιάς να δοκιμάσει·
γιατί αν το φέρ᾽ η τύχη τέτοια νά ᾽ρθει ανάγκη,
χαρά στον που αρχαιόπλουτους κυρίους θα λάχει·
μα εκείνοι όπου ανέλπιστα θερίσουν πλούτη,
πάντα σκληροί στους δούλους των και δίχως μέτρο
Από μας θα ᾽χεις τέτοια όσα ζητά το δίκιο.
ΧΟΡΟΣ
Σου ᾽πε λόγια κοφτά και στρογγυλά και παύει·
και μια που στα πλεμμάτια είσαι της τύχης,
ό,τι σου λέει κάμε — αν θες — μα ίσως δε θέλεις.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
1050Μ᾽ αν ίσως και δεν έχει σαν το χελιδόνι
βαρβαρικιά στη γλώσσα της φωνή και ξένη,
τα φρόνιμά μου ακούοντας θα νιώσει λόγια.
ΧΟΡΟΣ
Εμπρός, σου λέει τα πιο καλά στη θέση που ᾽σαι,
κατέβαιν᾽ απ᾽ τ᾽ αμάξι κι ακλούθησέ την.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Καιρό δεν έχω πια εδώ έξω από τη θύρα
να χάνω· γιατ᾽ εκεί στου παλατιού τη μέση
μπρος στους βωμούς για σφάξιμο τ᾽ αρνιά προσμένουν,
σα να μην έλπιζαν ποτέ μια τέτοια χάρη·
και συ στο νου σου αν το ᾽χεις, κάμε ό,τι θα κάμεις·
1060κι αν δε ξέρεις τη γλώσσα μας για να με νιώσεις,
αντίς φωνή, το βάρβαρο ας μου γνέψει χέρι.
ΧΟΡΟΣ
Φαίνεται θέλ᾽ η ξένη έν᾽ άξιο δραγομάνο
κι ο τρόπος της νεοσκλάβωτο τη δείχνει αγρίμι.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Μα είναι τρελή κι ακούει κακά στο νου της φρένα,
που αφού πάρθηκε η χώρα της κι εδώ μας ήρθε
δε λέει στο χαλινάρι της να συνηθίσει,
πρι ξεθυμάν᾽ η γλώσσα της σ᾽ αφρό αιματένιο.
Δε θα ταπεινωθώ να χάνω κι άλλα λόγια.
ΧΟΡΟΣ
Μα εγώ τη συμπονώ και δε θα της θυμώσω·
1070κατέβα πια ταλαίπωρη κι άφησ᾽ τ᾽ αμάξι
και κάνε της σκλαβιάς σου αρχή, σαν είναι ανάγκη.