ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ
Ποιός είναι κει όξω; Φύγε, γιατί στέκεις
στη θύρα; Θα ενοχλήσεις τους αφέντες.
Θα σε σκοτώσουν, Έλληνας αν είσαι.
440Κανέναν δεν αφήνουν εδώ να ᾽ρθει .
ΜΕΝ. Σωστά μιλάς, γριούλα, νά, σ᾽ ακούω·
όμως κι εσύ μαλάκωσε λιγάκι.
ΓΕΡ. Φεύγα· δουλειά μου να εμποδίζω, ξένε,
τους Έλληνες το σπίτι όταν ζυγώνουν.
ΜΕΝ. Μη σπρώχνεις ντε, το χέρι μη μου σφίγγεις.
ΓΕΡ. Εσύ θα φταις, σ᾽ το λέω, αν δεν μ᾽ ακούσεις.
ΜΕΝ. Πήγαινε μέσα, πες στ᾽ αφεντικά σου.
ΓΕΡ. Κακό για σένα, αν μάθουνε πως ήρθες.
ΜΕΝ. Τους ναυαγούς κανείς δεν τους πειράζει.
450ΓΕΡ. Κάποιο άλλο σπίτι τότες άντε να βρεις.
ΜΕΝ. Δεν φεύγω, θα μπω μέσα, να μ᾽ αφήσεις.
ΓΕΡ. Ενόχληση έχεις γίνει, θα σε διώξουν.
ΜΕΝ. Αχ! πού είσαι, κοσμοξάκουστε στρατέ μου.
ΓΕΡ. Εκεί, μα όχι εδώ, σπουδαίος ήσουν.
ΜΕΝ. Θεοί, να μ᾽ ατιμάζουν έτσι εμένα!
ΓΕΡ. Δακρύζεις; Τί σου φέρνει τόση λύπη;
ΜΕΝ. Την πρώτη μου, παλιά ευτυχία θυμάμαι.
ΓΕΡ. Δεν πας λοιπόν στους φίλους σου να κλάψεις;
ΜΕΝ. Ποιά είναι η χώρα αυτή; Ποιό το παλάτι;
460ΓΕΡ. Η Αίγυπτος και του Πρωτέα το σπίτι·
ΜΕΝ. Η Αίγυπτος; Πού έχω αράξει ο δόλιος;
ΓΕΡ. Σου φταίνε τα λαμπρά νερά του Νείλου;
ΜΕΝ. Όχι· στενάζω για τις συμφορές μου.
ΓΕΡ. Δεν είσαι μόνος· κι άλλοι δυστυχούνε.
ΜΕΝ. Ο βασιλιάς που μου είπες είναι μέσα;
ΓΕΡ. Νά ο τάφος του· ο γιος του βασιλεύει.
ΜΕΝ. Βρίσκεται στο παλάτι ή έχει φύγει;
ΓΕΡ. Λείπει· και των Ελλήνων εχθρός μέγας.
ΜΕΝ. Τί του έκαναν κι εγώ θα το πληρώσω;
470ΓΕΡ. Είν᾽ η Ελένη εδώ, του Δία η κόρη.
ΜΕΝ. Τί λες; Πώς είπες; Ποιά; Πες το μου πάλι.
ΓΕΡ. Η κόρη του Τυνδάρεω απ᾽ τη Σπάρτη.
ΜΕΝ. Κι εδώ από πού σας ήρθε; Εξήγησέ μου.
ΓΕΡ. Από τη Λακεδαίμονα έχει φτάσει.
ΜΕΝ. Πότε; Την έκλεψαν απ᾽ τη σπηλιά μου;
|
