ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Κόρη της Λήδας, των σπιτιών μου κυβερνήτρα,
σύμφωνα με της απουσίας μου το μήκος
και τα λόγια σου μάκρυνες· μα όμως, απ᾽ άλλους
ταιριάζει να ᾽ρχεται η τιμή του δίκιου επαίνου·
κι απ᾽ τ᾽ άλλο, με καμώματα γυναίκεια εμένα
μη θες να με χαλάς και σα βάρβαρον άντρα
920ταπεινοπροσκυνάς με χαμόσυρτα λόγια·
μηδέ στρώσεις στο δρόμο μου, με τις πορφύρες,
το φθόνο· στους θεούς τέτοιες τιμές χρωστούμε.
θνητός, σε τέτοια πολυξόμπλιαστα στολίδια
δεν πάει σε μένα να πατώ με δίχως φόβο·
σαν άνθρωπο, όχι σα θεό, να με τιμούνε·
και δίχως τα ποδοστρωσίματα και ξόμπλια
ακούεται το καλ᾽ όνομα· κι η φρόνησ᾽ είναι
το κάλλιο δώρο του θεού· να μακαρίζεις
έναν, μονάχ᾽ αφού τελειώσει ευτυχισμένος.
930Αν πάντα μου έτσι φέρνομαι, φόβο δε θα ᾽χω.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Όμως μη μ᾽ αρνηθείς τη χάρη αυτή και μένα.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Ξέρε το, δε θα δεις τη γνώμη μου ν᾽ αλλάξω.
ΚΛΗΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Μην από φόβο το ᾽καμες στους θεούς τάμα;
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Παρά κάθ᾽ άλλον, ξέρω πως σωστά έτσι κάνω.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Και τί λες τάχα ο Πρίαμος, αν ενικούσε;
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Σε ξόμπλια βέβαια και πάρα θα πατούσε.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Λοιπόν του κόσμου μη ντραπείς την κατηγόρια.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Όμως και του λαού η φωνή πολύ βαραίνει.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Τον άνθρωπο, που δεν φθονούν, μην τον ζηλεύεις.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
940Μα δεν ταιριάζει να ζητά η γυναίκ᾽ αμάχες.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Μα πρέπει κάπου οι νικητές και να νικούνται.
ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑΣ
Τόσο λοιπόν να με νικήσεις επιμένεις;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ
Σε με, μα με το θέλημά σου, ας μείν᾽ η νίκη.