Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΒΙΩΝ

Αποσπάσματα (10.1-10.13)


απ. X Gow

Ἁ μεγάλα μοι Κύπρις ἔθ᾽ ὑπνώοντι παρέστα
νηπίαχον τὸν Ἔρωτα καλᾶς ἐκ χειρὸς ἄγοισα
ἐς χθόνα νευστάζοντα, τόσον δέ μοι ἔφρασε μῦθον·
«μέλπειν μοι, φίλε βοῦτα, λαβὼν τὸν Ἔρωτα δίδασκε».
5 ὣς λέγε· χἂ μὲν ἀπῆλθεν, ἐγὼ δ᾽ ὅσα βουκολίασδον,
νήπιος ὡς ἐθέλοντα μαθεῖν, τὸν Ἔρωτα δίδασκον,
ὡς εὗρεν πλαγίαυλον ὁ Πάν, ὡς αὐλὸν Ἀθάνα,
ὡς χέλυν Ἑρμάων, κίθαριν ὡς ἁδὺς Ἀπόλλων.
ταῦτά νιν ἐξεδίδασκον· ὃ δ᾽ οὐκ ἐμπάζετο μύθων,
10 ἀλλά μοι αὐτὸς ἄειδεν ἐρωτύλα, καί με δίδασκε
θνατῶν ἀθανάτων τε πόθως καὶ ματέρος ἔργα.
κἠγὼν ἐκλαθόμαν μὲν ὅσων τὸν Ἔρωτα δίδασκον,
ὅσσα δ᾽ Ἔρως με δίδαξεν ἐρωτύλα πάντα διδάχθην.


απ. X Gow

ΕΡΩΣ ΜΑΘΗΤΗΣ

Ακόμη εγώ κοιμόμουνα κι η Αφροδίτη μπαίνει
 τραβώντας απ᾽ το χέρι της τον Έρωτα παιδί
 σκυφτό σκυφτό και τόσα δα με λέει η χαριτωμένη
 «Γιά μάθε μου τον Έρωτα, βοσκέ, να τραγουδεί».
 5Έτσ᾽ είπ᾽ εκείνη κι έφυγε· κι εγώ όσα τραγουδούσα
 τα μάθαινα στον Έρωτα ο χάχας, να λαλεί
 πώς ήβρε την φλογέρα ο Παν και το σουραύλ᾽ η Μούσα
 την μονή λύραν ο Ερμής και ο Φοίβος την διπλή.
 Νά, τούτα τον ερμήνευα· μα τίνος τα λαλούσα;
 10Άρχισ᾽ αυτός να τραγουδεί σ᾽ εμέ και να εξηγά
 θεών αγάπες και θνητών και της καρδιάς τα πάθη.
 Κι απ᾽ όσα είπα στον Έρωτα, ξεχνάω σιγά σιγά
 μόν᾽ όσα μου ᾽πε ο Έρωτας, τα ᾽χω όλα νερό μάθει!