[7.3.1] Τα έγραψα αυτά, γιατί έπρεπε να αναφέρω και για τον Κάλανο στο έργο μου για τον Αλέξανδρο. Στην Περσία λοιπόν, ο Κάλανος καταβλήθηκε κάπως σωματικά, ενώ ποτέ πριν δεν είχε αρρωστήσει. Παρ᾽ όλα αυτά δεν ήθελε να υποβληθεί σε δίαιτα αρρώστου, αλλά είπε στον Αλέξανδρο ότι καλό θα είναι γι᾽ αυτόν να τερματίσει τον βίο σε αυτήν την κατάσταση, πριν δοκιμάσει κάποια συμφορά, η οποία θα τον υποχρεώσει να αλλάξει τον προηγούμενο τρόπο ζωής του. [7.3.2] Ο Αλέξανδρος αντιτάχθηκε σθεναρά στον Κάλανο, επειδή όμως έβλεπε ότι δεν υποχωρούσε, αλλά ότι θα αυτοκτονούσε με άλλον τρόπο, αν κανείς δεν συμμορφωνόταν με αυτήν του την απόφαση, διέταξε τότε πλέον να του υψώσουν νεκρική πυρά, όπως παράγγειλε ο ίδιος· ανέλαβε να φροντίσει ο Πτολεμαίος, ο γιος του Λάγου, ο σωματοφύλακας. Μερικοί συγγραφείς αναφέρουν ότι τον Κάλανο ξεπροβόδισαν με τιμητική πομπή άλογα και στρατιώτες, από τους οποίους άλλοι ήταν οπλισμένοι και άλλοι έφεραν παντός είδους θυμιάματα για την πυρά. Άλλοι λένε ότι έφεραν και χρυσά και αργυρά κύπελλα, καθώς και βασιλική στολή. [7.3.3] Για τον ίδιο τον Κάλανο είχε ετοιμασθεί ένα άλογο, επειδή δεν είχε τη δύναμη να βαδίσει εξαιτίας της αρρώστιας. Παρ᾽ όλα αυτά δεν μπόρεσε ούτε στο άλογο να ανέβει, αλλά μεταφέρθηκε ξαπλωμένος επάνω σε φορείο στεφανωμένος σύμφωνα με τα έθιμα των Ινδών και ψάλλοντας στην ινδική γλώσσα. Οι Ινδοί λένε ότι ήταν ύμνοι των θεών τους και έπαινοι για αυτούς. [7.3.4] Το άλογο εκείνο στο οποίο επρόκειτο να ανέβει ο Κάλανος ήταν από τα βασιλικά άλογα των Νησαίων και, πριν ο ίδιος παραδοθεί στην πυρά, το χάρισε στον Λυσίμαχο, κάποιον από εκείνους που τον ακολουθούσαν και τον τιμούσαν για τη σοφία του. Τα κύπελλα και τα στρώματα, για τα οποία ο Αλέξανδρος είχε διατάξει να τοποθετηθούν προς τιμήν του στην πυρά, τα έδωσε ο Κάλανος σε όσους ήταν γύρω του. [7.3.5] Έτσι, λοιπόν, ανέβηκε στην πυρά και ξάπλωσε επάνω σε αυτήν με ευπρέπεια, ενώ τον παρατηρούσε όλος ο στρατός. Το θέαμα αυτό, που παρουσίαζε ο δημοφιλής άνδρας, φάνηκε λυπηρό στον Αλέξανδρο, αλλά στους άλλους προξένησε κατάπληξη, γιατί ο Κάλανος δεν κίνησε κανένα μέλος του σώματός του. [7.3.6] Ο Νέαρχος αναφέρει ότι, όταν εκείνοι που είχαν διαταχθεί άναψαν την πυρά, ήχησαν οι σάλπιγγες —έτσι είχε διατάξει ο Αλέξανδρος— και όλος ο στρατός αναφώνησε πολεμικές κραυγές, όπως αναφωνεί όταν βαδίζει στη μάχη, και ότι συγχρόνως οι ελέφαντες έβγαλαν τον διαπεραστικό και πολεμικό βρυχηθμό τους, τιμώντας έτσι τον Κάλανο. Αρκετοί συγγραφείς έχουν γράψει τα ίδια ή παρόμοια για τον Κάλανο τον Ινδό, τα οποία δεν είναι όλα άχρηστα για τους ανθρώπους και μάλιστα για κείνους που ενδιαφέρονται να γνωρίσουν πόσο δυνατή και ακατανίκητη είναι η ανθρώπινη αποφασιστικότητα στο να κατορθώνει ο,τιδήποτε θέλει.
[7.4.1] Στο μεταξύ ο Αλέξανδρος, αφού έφθασε στα Σούσα, έστειλε τον Ατροπάτη στη σατραπεία του, ενώ διέταξε να συλλάβουν και να σκοτώσουν τον Αβουλίτη και τον γιο του Οξάθρη, επειδή κακοδιοικούσαν τους Σουσίους. [7.4.2] Όσοι διοικούσαν τις χώρες που κατέκτησε ο Αλέξανδρος είχαν πράγματι διαπράξει πολλά έκτροπα στους ναούς και στους τάφους, αλλά και στους ίδιους τους υπηκόους τους. Η αιτία ήταν ότι η εκστρατεία του βασιλιά στην Ινδία είχε διαρκέσει πολύ χρόνο και δεν φαινόταν πιστευτό ότι θα επέστρεφε και θα ξέφευγε από τόσους λαούς και τόσους ελέφαντες, αλλά ότι θα χανόταν πέρα από τον Ινδό, τον Υδάσπη, τον Ακεσίνη και τον Ύφαση. [7.4.3] Και οι συμφορές που έπαθε στη Γαδρωσία παρακίνησαν ακόμη περισσότερο τους σατράπες της περιοχής αυτής ώστε να μην υπολογίζουν καθόλου την επάνοδο του Αλεξάνδρου. Επιπλέον λένε ότι και ο ίδιος ο Αλέξανδρος κατά την εποχή αυτή πίστευε πιο εύκολα στις κατηγορίες σαν αξιόπιστες για όλες τις περιπτώσεις και τιμωρούσε αυστηρά ακόμη και αυτούς που κατηγορούνταν για ασήμαντα παραπτώματα, γιατί νόμιζε ότι με την ίδια νοοτροπία θα μπορούσαν να διαπράξουν και μεγάλα εγκλήματα.