ΤΕΤΑΡΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

ΧΟΡΟΣ
Α… α!
— Νά τονε ο άρπαγας πηδά
απ᾽ το καράβι στη στεριά!
Οι… οι!
— Άμποτε πριν, ν᾽ ανοίξει η γη,
άρπαγα, να σε καταπιεί!
830— Αρχή κακή κακού σκοπού
της βίας και τ᾽ αναγκασμού.
— Φτάνει ο κατάρατος, για δες,
δε βαστώ, μπήγω τις φωνές.
Οι οι, οι , οι!
— Πετάξου στην καταφυγή·
ο αγριοπρόσωπος λυσσά
όμοια σε θάλασσα και γη.
— Βόηθα της χώρας βασιλιά!

ΚΗΡΥΚΑΣ
Μπρος, στο καράβι, δρόμο!
τα πόδια σας στον ώμο·
ιδέ συρμός, ιδέ σκισμός
και μαλλιοτραβηγμός
840και κεφαλές κομμένες
κι αιματοκυλισμένες.
Εμπρός! στο πλοίο, καταραμένες.

ΧΟΡΟΣ
Άμποτε να ᾽θελες χαθεί
στ᾽ αρμυρό κύμα το βαθύ,
να πήαιν᾽ άφαντη η φανιά σου
και το καράβι σου, μαζί
με τ᾽ άθεα τ᾽ αφεντικά σου.

ΚΗΡΥΚΑΣ
Στο αίμα σου, λέω, βουτηχτή
στ᾽ άρμενο θενα πας συρτή,
α δεν αφήσεις ευτύς τώρα
850τις έδρες που κάθησες. γιατί
καμιά δεν έχουνε τιμή
στων ευσεβών τη χώρα.

ΧΟΡΟΣ
Μην τ᾽ αξιωθώ να ξαναδώ
το ζωοπάροχο νερό
του Νείλου, που πληθαίνει
όσων το πίνουν τη ζωή
και κάνει το αίμα των ν᾽ ανθεί
κι ολόθρασο ν᾽ αξαίνει.

ΚΗΡΥΚΑΣ
Μιαν ώρ᾽ αρχύτερ᾽ απ᾽ αυτά
860εμπρός, κατέβα τα σκαλιά,
και στο καράβι θά ᾽ρθεις
θέλεις δε θέλεις με τη βιά,
πριν με τα χέρια μου κακά
μεγάλα κακά πάθεις.