ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
Δίχως αξία λοιπόν κι ούτε ψηφάς καθόλου
της Τέλειας Ήρας και του Δία τις συμφωνίες,
κι η Κύπριδα, η πηγή κάθε χαράς τ᾽ ανθρώπου,
δίχως τιμή ξεγράφεται, όπως λες, και πάει.
Όμως του αντρόγυνου ο δεσμός, που ενώνει η Μοίρα,
κι απ᾽ όρκον έχει πιο ισχυρό φρουρό, τη Δίκη.
Αν λοιπόν έτσι δε σε μέλει όσοι σκοτώνουν
220ο ένας τον άλλο και τους παραβλέπ᾽ η οργή σου,
άδικα λέω πως κυνηγάς και τον Ορέστη,
αφού απ᾽ τη μια τα παίρνεις τόσο στην καρδιά σου,
ενώ είσαι, φανερά, πιο αδιάφορη για τ᾽ άλλα.
Μα ποιό είν᾽ το δίκιο, η Αθηνά θα ξεδιαλύσει.
ΧΟΡΟΣ
Δε θα το δεις ποτέ ν᾽ αφήσω εγώ εκείνον.
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
Κυνήγα τον λοιπόν κόπο στον κόπο να ᾽χεις.
ΧΟΡΟΣ
Μη δα ξεγράφεις τις τιμές μου μ᾽ ένα λόγο.
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
Τέτοιες τιμές σου χαίρου τις· δεν τις ζηλεύω.
ΧΟΡΟΣ
Βέβαια και σ᾽ έχουν για τρανό στο πλάι του Δία,
230μα εγώ, της μάνας με τραβά το αίμα, κι έτσι
για να τον γδικηθώ τα ίχνη του ψάχνω νά ᾽βρω.
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
Κι εγώ βοηθός του τον ικέτη μου θα σώσω,
γιατ᾽ είναι φοβερή και σε θεούς κι ανθρώπους
του πρόσφυγα η οργή που αβόηθητο έτσι αφήσουν.