ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΟΣ Θ᾽

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΥΝΤΑ

ΝΙΚΗΤΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ

Του Αρχιλόχου το τραγούδι «Καλλίνικος» [στρ. α]
που ακούγεται στην Ολυμπία
και τρίδιπλο αντηχεί,
άρκεσε στου Κρονίου τα ριζοβούνια να οδηγήσει
τον Εφάρμοστο που γιόρταζε μαζί με τους συντρόφους.
5Και τώρα με των Μουσών τα τόξα που φτάνουν μακριά
και με τα βέλη τούτα
κάλυψε τον Δία τον πορφυροκέραυνο
και το ακρωτήρι το ιερό της Ήλιδας,
που κάποτε ο ήρωας ο Λυδός, ο Πέλοπας,
10περίλαμπρο το κέρδισε προικιό της Ιπποδάμειας·

και ρίξε ακόμη μια γλυκιά, [αντ. α]
μια φτερωτή σαγίτα στην Πυθώνα· χαμένα,
βέβαια, δεν θα παν τα λόγια σου,
καθώς τη φόρμιγγά σου κρούεις για να τιμήσεις αθλητή,
που νίκησε στην πάλη,
υμνώντας αυτόν και την Οπούντα, την ένδοξη πατρίδα του,
15που έλαχε στη Θέμιδα και την πολυδοξασμένη κόρη της,
τη σώτειρα Ευνομία. Ανθεί από κατορθώματα
που έγιναν κοντά στο δικό σου, Κασταλία,
και στου Αλφειού το ρείθρο·
εκείθε και τα υπέροχα στεφάνια, που λαμπρύνουν
20και των Λοκρών τη μάνα με τα ωραία δέντρα.

Κι εγώ την πόλη την αγαπημένη [επωδ. α]
με πύρινα άσματά μου θα φλογίσω
και πιο γοργά από τ᾽ άτι το περήφανο
κι από το γοργόφτερο καράβι παντού
25την αγγελία μου θα σκορπίσω,
αν ίσως δύναμη μου δόθηκε από τη μοίρα
να καλλιεργώ τον έξοχο κήπο των Χαρίτων,
γιατί εκείνες τα τερπνά χαρίζουν. Κι οι αντρείοι
κι οι σοφοί, μόνο με βούληση θεϊκή