ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
64Δε θα σε παρατήσω· πάντοτε φρουρός σου
κι αν πλάι σου παραστέκομαι και μακριά αν είμαι,
δε θενα γίνω μαλακός για τους εχθρούς σου.
Πιάστηκαν, βλέπεις, τώρ᾽ αυτές οι λυσσασμένες
σε ύπνο βαρύ παράδοτες, οι πομπιασμένες
οι γριές οι κόρες της Νυχτός, που δεν τις σμίγει
70κανείς θεός, ούτ᾽ άνθρωπος ούτε θηρίο,
μα έγιναν μόνο για κακό κι έχουν μονιά τους
το σκότος και του Τάρταρου τα καταχθόνια,
απ᾽ τους θεούς κι απ᾽ τους ανθρώπους μισημένες.
Μα όμως να φεύγεις δίχως και στιγμή να χάνεις,
γιατί θενα σε κυνηγήσουν κι αν περνώντας
την πατημένη τη στεριά πίσω σου αφήσεις
και πέρ᾽ από τη θάλασσα και τα νησιά της·
και μη αποκάμεις να περιβοσκίζεις τούτα
τα πάθη κι άμα ερθείς στην πόλη της Παλλάδας,
80κάθου κι αγκάλιασε τ᾽ αρχαίο τ᾽ άγαλμά της.
Κριτήριο εκεί θενα στηθεί, όπου με λόγια
που τις καρδιές μαλάζουν θενα βρούμε τρόπο
μια και καλή απ᾽ αυτούς τους πόνους να γλιτώσεις,
γιατί σ᾽ έβαλα εγώ τη μάνα σου να σφάξεις.
ΟΡΕΣΤΗΣ
Βασιλιά Απόλλωνα, τί ᾽ναι το δίκαιο ξέρεις,
κι όπως το ξέρεις, κάμε και την έγνοια να ᾽χεις·
κι εγγύηση, πως μπορείς, έχω τη δύναμή σου.
ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ
Θύμας το αυτό κι ας μη νικά το νου σου ο φόβος.
Μα εσύ, αδερφέ, μου, ενός πατέρα κοινόν αίμα,
90φύλαγέ τον, Ερμή· κι όπως και τ᾽ όνομα έχεις,
γίνου απ᾽ αλήθεια κι οδηγός να προβοδίσεις
τον ικέτη μου αυτόν· κι είν᾽ ιερό στο Δία
το δίκιο πὄχει ο προγραμμένος απ᾽ το νόμο
και σε καλό με ασφάλεια τον συνοδεύει.