ΠΡΟΛΟΓΟΣ

ΠΡΟΦΗΤΙΣΣΑ
Πρώτα δοξάζω απ᾽ τους θεούς στη δέησή μου
τη Γαία την πρωτομάντισσα· κι απ᾽ αυτή πάλι
τη Θέμιδα, που δεύτερη, όπως είναι λόγος,
σης μητέρας της κάθησε το αρχαίο μαντείο·
και τρίτη στη σειρά, με συγκατάθεσή της,
δίχως κανείς ν᾽ αναγκαστεί, το πήρεν άλλη
θυγατέρα της Γης, η τιτανίδα η Φοίβη,
που πάλι αυτή το χάρισε γενέθλιο δώρο
στο Φοίβο, πὄχει τ᾽ όνομα της παρανόμι.
Κι αφήνοντας τη λίμνη και τους Δήλιους βράχους,
10άραξε στους γιαλούς τους πλόιμους της Παλλάδας
κι ήρθ᾽ από κει σ᾽ αυτή του Παρνασσού τη χώρα,
όπου τον ξεπροβόδισαν με πολύ σέβας
οι γιοι του Ηφαίστου ανοίγοντας να διαβεί στράτα
κι ήμερη κάνοντας τη γη, που ήταν πριν άγρια·
και με τιμές τον δέχτηκε ο λαός μεγάλες
κι ο βασιλιάς Δελφός της χώρας κυβερνήτης.
Κι ο Δίας στο νου του εμπνέοντας τη θεία την τέχνη
τον βάζει μάντη τέταρτο σ᾽ αυτούς τους θρόνους
κι είναι του Δία πατέρα του ο Λοξίας προφήτης.
20Απ᾽ αυτούς πρώτα τους θεούς οι ευχές μου αρχίζουν,
μα ξέχωρα και την Προναία Παλλάδα βάζω
και προσκυνώ τις νύφες του Κωρύκειου άντρου
που τα πουλιά αγαπούν και που θεοί συχνάζουν,
— δεν το ξεχνώ, του τόπου ο Βρόμιος κύριος είναι
από τότε που οδήγησε ο θεός τις Βάκχες
κι έβαλε σα λαγό να σκίσουν τον Πενθέα.
Και καλώντας ακόμα τις πηγές του Πλείστου,
τη δύναμη του Ποσειδώνα κ᾽ έξω απ᾽ όλους
το Δία τον Ύψιστο, που τα πάντα τελειώνει,
έπειτα μάντισσα στους θρόνους πάω ν᾽ ανέβω.
30Και τώρ᾽ ας δώσουν από πριν πολύ πιο κάλλια
να μου συντύχει το έμπασμα κι όσοι είναι ας έρθουν
για χρησμό με τον κλήρο τους, κατά το νόμο·
γιατ᾽ όσα προφητεύω εγώ, ο θεός μού εμπνέει.