Γραφικό

Μνημοσύνη
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας

Μνημοσύνης δ᾽ ἐξαῦτις ἐράσσατο καλλικόμοιο,
ἐξ ἧς οἱ Μοῦσαι χρυσάμπυκες ἐξεγένοντο
ἐννέα, τῇσιν ἅδον θαλίαι καὶ τέρψις ἀοιδῆς. Ησίοδος, Θεογονία 915-7

ΜΟΣΧΟΣ

Αποσπάσματα (4.1-4.6)

απ. IV Gow

ΕΙΣ ΕΡΩΤΑ ΑΡΟΤΡΙΩΝΤΑ


Λαμπάδα θεὶς καὶ τόξα βοηλάτιν εἵλετο ῥάβδον
οὖλος Ἔρως, πήρην δ᾽ εἶχε κατωμαδίην,
καὶ ζεύξας ταλαεργὸν ὑπὸ ζυγὸν αὐχένα ταύρων
ἔσπειρεν Δηοῦς αὔλακα πυροφόρον·
5 εἶπε δ᾽ ἄνω βλέψας αὐτῷ Διί, «πλῆσον ἀρούρας
μή σε τὸν Εὐρώπης βοῦν ὑπ᾽ ἄροτρα βάλω».

απ. IV Gow

ΕΡΩΣ ΓΕΩΡΓΟΣ

Λαμπάδα και τόξα άφησε και το βουκέντρι παίρνει
 ο κακός Έρως και σακί στον ώμο του φορεί
 κι αφού δυο ταύρους έζεψε σ᾽ ένα ζυγό βαρύ
 άρχισε μέσα στες βαθιές τες αυλακιές να σπέρνει.
 5Κι ανάβλεψε κι είπε του Διός «Γιά βρέξε δίχως άλλο,
 μήπως εσένα στ᾽ άλετρο, βου της Ευρώπης, βάλω».