[4] Η έκταση αυτή ανήκε αρχικά στον Πείσανδρο. Όταν δημεύτηκε η περιουσία του, παραχωρήθηκε από τον δήμο ως δωρεά στον Απολλόδωρο από τα Μέγαρα, ο οποίος και την καλλιεργούσε έκτοτε. Λίγο πριν από τους Τριάκοντα, την αγόρασε από αυτόν ο Αντικλής και την εκμίσθωσε. Εγώ την αγόρασα από τον Αντικλή, όταν είχε αποκατασταθεί η ειρήνη. [5] Θεωρώ λοιπόν υποχρέωσή μου, μέλη της βουλής, να αποδείξω ότι, όταν περιήλθε στην κατοχή μου η έκταση, δεν υπήρχε μέσα ούτε ελιά ούτε κορμός ιερού ελαιόδενδρου. Για το προηγούμενο διάστημα νομίζω πως, ακόμα και αν υπήρχαν μέσα πολλά ιερά ελαιόδενδρα, δεν θα ήταν δίκαιο να τιμωρηθώ. Γιατί αν δεν απομακρύνθηκαν από εμάς, είναι άτοπο να δικαζόμαστε ως ένοχοι για αδικήματα άλλων. [6] Διότι όλοι σας γνωρίζετε ότι ο πόλεμος ευθύνεται και για πολλά άλλα δεινά, και ότι τις απομακρυσμένες περιοχές τις ρήμαζαν οι Λακεδαιμόνιοι, ενώ τις κοντινές τις λεηλατούσαν οι δικοί μας. Πώς λοιπόν θα ήταν δίκαιο, για τις συμφορές που έπληξαν τότε την πόλη, να τιμωρηθώ τώρα εγώ; Εξάλλου, η έκταση αυτή, που δημεύτηκε τον καιρό του πολέμου, παρέμεινε απούλητη πάνω από τρία χρόνια. [7] Και δεν είναι απορίας άξιον αν ξερίζωναν τότε τα ιερά ελαιόδενδρα, όταν δεν μπορούσαμε να προστατεύσουμε ούτε καν τις ιδιωτικές μας περιουσίες. Γνωρίζετε άλλωστε, μέλη της βουλής, όσοι ενδιαφέρεστε ιδιαίτερα για τέτοια θέματα, ότι πολλές εκτάσεις εκείνη την εποχή ήταν κατάφυτες και από ιδιωτικά και από ιερά ελαιόδενδρα. Τώρα το μεγαλύτερο μέρος από τις εκτάσεις αυτές έχει αποψιλωθεί και η γη έχει απομείνει γυμνή. Και παρότι τις κατείχαν τα ίδια πρόσωπα και τον καιρό της ειρήνης και τον καιρό του πολέμου, δεν έχετε την απαίτηση να τιμωρήσετε αυτούς, αφού τα ξερίζωσαν άλλοι. [8] Αν τώρα απαλλάσσετε της ευθύνης εκείνους που καλλιεργούσαν τις εκτάσεις όλο αυτό το διάστημα, σαφέστατα πρέπει να μην τιμωρηθούν από σας αυτοί που τις αγόρασαν τον καιρό της ειρήνης.
[9] Ωστόσο, μέλη της βουλής, αν και θα είχα πολλά να πω γι᾽ αυτά που έγιναν στο παρελθόν, θεωρώ αρκετά όσα έχουν λεχθεί. Όταν λοιπόν παρέλαβα εγώ την έκταση, πριν παρέλθουν πέντε ημέρες, την εκμίσθωσα στον Καλλίστρατο, όταν ήταν επώνυμος άρχων ο Πυθόδωρος. [10] Αυτός την καλλιέργησε δύο χρόνια, χωρίς να έχει παραλάβει ούτε ιδιωτικό ούτε ιερό ελαιόδενδρο ούτε κορμό ιερού ελαιόδενδρου. Το τρίτο έτος την καλλιέργησε ένα χρόνο ο παρών στη διαδικασία Δημήτριος. Το τέταρτο έτος την εκμίσθωσα στον Αλκία, τον απελεύθερο του Αντισθένη, ο οποίος έχει πεθάνει. Στη συνέχεια την εμίσθωσε τρία χρόνια με παρόμοιους όρους ο Πρωτέας. Περάστε, παρακαλώ, οι μάρτυρες.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ
[11] Μετά την εκπνοή του χρόνου εκείνου, την καλλιεργώ ο ίδιος. Ισχυρίζεται ο κατήγορος ότι εγώ ξερίζωσα κορμό ιερού ελαιόδενδρου, όταν ήταν επώνυμος άρχων ο Σουνιάδης. Οι άνθρωποι ωστόσο που καλλιεργούσαν παλαιότερα την έκταση και την είχαν πολλά χρόνια μισθώσει από μένα έχουν καταθέσει ενώπιόν σας ότι δεν υπήρχε στο χωράφι κορμός ιερού ελαιόδενδρου. Και πώς θα μπορούσε άραγε να αποδείξει κάποιος σαφέστερα ότι ο κατήγορος ψεύδεται; Γιατί κάτι που δεν υπήρχε προηγουμένως δεν είναι δυνατό να το απομακρύνει αυτός που καλλιεργεί την έκταση αργότερα.